Ocena:
Recenzja porównuje wydanie Loeb i Oxford World's Classics dzieł Menandra, podkreślając ich różne podejście do tłumaczenia i czytelności.
Zalety:Edycja Loeb zapewnia dobre tłumaczenie i zawiera oryginalny tekst grecki, co czyni ją idealną dla purystów, którzy cenią sobie niezmienione, oryginalne dzieła. Wydanie oksfordzkie również oferuje dobre tłumaczenie, ale zwiększa czytelność, dostarczając domniemane brakujące wersy, dzięki czemu jest przyjemniejsze dla ogółu czytelników.
Wady:Wydanie Loeb może być trudne do odczytania ze względu na jego fragmentaryczny charakter i brak dostarczonych brakujących wierszy, co może utrudniać zrozumienie. Z kolei wydanie oksfordzkie może być postrzegane przez purystów jako spekulatywne, ponieważ dodaje brakujące wersy, które odzwierciedlają interpretację tłumacza.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Menander Volume 1
Menander, dominująca postać Nowej Komedii, napisał ponad 100 sztuk. W średniowieczu wszystkie one zaginęły. Na szczęście papirusy znalezione w Egipcie w ciągu ostatniego stulecia pozwoliły odzyskać jedną kompletną sztukę, znaczne części sześciu innych oraz mniejsze, ale wciąż interesujące fragmenty. Menander był wysoko ceniony w starożytności, a jego fabuły, osadzone w Grecji, zostały zaadaptowane do świata rzymskiego przez Plauta i Terencjusza. Nowe wydanie Loeba autorstwa Geoffreya Arnotta składa się z trzech tomów.
Tom I zawiera sześć sztuk, w tym jedyną kompletną zachowaną, Dyskolos (The Peevish Fellow), która zdobyła pierwszą nagrodę w Atenach w 317 r. p.n.e., oraz Dis Expaton (Twice a Swindler), oryginał Dwóch Bachusów Plauta.
Tom II zawiera zachowane fragmenty dziesięciu sztuk Menandra. Wśród nich znajdują się niedawno opublikowane fragmenty Misoumenos (Mężczyzna, którego nienawidziła), który ze współczuciem przedstawia wadliwy związek żołnierza i uwięzionej dziewczyny; oraz ocalała połowa Perikeiromene (Dziewczyna z krótko obciętymi włosami), komedia omyłkowej tożsamości i kłótni kochanków.
Tom III rozpoczyna się od Samii (Kobieta z Samos), która dotarła do nas niemal w całości. Tutaj również znajdują się bardzo istotne zachowane fragmenty Sikyonioi (Sycylijczycy) i Phasma (Objawienie), a także Synaristosai (Kobiety jedzące razem obiad), na których opierała się Cistellaria Plauta. Edycja wielkiego hellenistycznego dramaturga autorstwa Arnotta zebrała wiele pochwał za uczynienie tych fragmentarycznych tekstów bardziej przystępnymi, wyjaśniając ich dramatyczny ruch.
