Malachy the Irishman, on Poison: Studium i wydanie

Oryginalny tytuł:

Malachy the Irishman, on Poison: A Study and an Edition

Zawartość książki:

„De venenis” przypisywane »Malachiasowi Hibernicusowi« to przenośna dyskusja na temat wad i cnót. Prawdopodobnie skomponowany około 1280 roku, pierwotnie jako pomoc dla kaznodziejów franciszkańskich, przyjmuje innowacyjną metaforę, że grzech jest trucizną usuwaną przez różne „trutki”.

Jego sposób argumentacji polega na przedstawieniu danych naukowych na temat jadowitych bestii, grzechów i antidotum na ich trucizny, cnót „leczniczych”. Na podstawie tych „faktów” z historii naturalnej Malachy konstruuje homiletyczne similitudines (figury analogiczne). Te, zazwyczaj przeznaczone do użytku w sermones ad status, stosuje do złych i cnotliwych działań, a być może szczególnie tych charakterystycznych dla Irlandii.

Chociaż Malachiasz Irlandczyk i jego O truciźnie doczekały się zaledwie kilku naukowych wzmianek w ostatnim stuleciu, w późniejszym średniowieczu jego książka była powszechnie znana. Długie wprowadzenie przedstawia dowody na szeroki obieg tekstu Malachy'ego i niewiele, co wiadomo o autorze.

Następnie porusza kwestie literackie: gatunek dzieła, wahający się między traktatem o wadach i cnotach, kompendium informacji naukowych i podręcznikiem dla kaznodziejów; wysiłki Malachiasza w zakresie kompilacji autorytatywnych materiałów; oraz wstępny opis niektórych wczesnych użytkowników, w tym Williama Langlanda i Roberta Holcota. Wprowadzenie kończy się analizą niemożliwych do pokonania trudności związanych z edycją tekstu.

W środkowej części tomu znajduje się opatrzony przypisami wstępny tekst i tłumaczenie, wraz z pewnym opisem wczesnych interpolacji, jakie otrzymał tekst. Tom kończy się trzema indeksami, jednym ze wszystkimi cytatami biblijnymi, drugim ze wszystkimi innymi cytatami Malachiasza, a trzecim z similitudines Malachiasza, jego umoralnionymi informacjami naukowymi.