Making Meaning: Wnioskowanie i retoryka w interpretacji kina

Opinie czytelników

Opinie użytkowników są mieszane, z których jeden podkreśla wnikliwy komentarz do krytyki filmowej i ewolucji branży, inny wyraża frustrację z powodu otrzymania używanej książki reklamowanej jako nowa, a trzeci po prostu wyraża zadowolenie z zakupu.

Książka oferuje wnikliwą analizę i humor na temat krytyki filmowej, odzwierciedlając znaczący okres w historii kina amerykańskiego (1975-1995). Polecana jest osobom zainteresowanym zrozumieniem złożoności filmu jako sztuki i biznesu.

Jedna z recenzji wskazuje na problem ze stanem książki, która była reklamowana jako nowa, ale dotarła używana z niedoskonałościami.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Making Meaning: Inference and Rhetoric in the Interpretation of Cinema

Zawartość książki:

Nowa książka Davida Bordwella jest jednocześnie historią krytyki filmowej, analizą tego, jak krytycy interpretują film, oraz propozycją alternatywnego programu studiów filmowych.

Jest to anatomia krytyki filmowej, której celem jest zresetowanie programu badań filmoznawczych. Jako taka, Making Meaning powinna być przełomową książką, skupiającą się na debacie, z której będą ewoluować przyszłe studia filmowe.

Bordwell systematycznie mapuje różne strategie interpretacji filmów i nadawania im znaczenia, ilustrując swoje punkty szeroką gamą przykładów z zachodniej krytyki filmowej. Po rozdziale wprowadzającym, który określa warunki i zakres argumentacji, Bordwell pokazuje, w jaki sposób instytucje krytyczne ograniczają i ograniczają same praktyki, które promują, oraz w jaki sposób interpretacja tekstów stała się głównym przedmiotem zainteresowania nauk humanistycznych. Przedstawia jasne opisy rozwoju krytyki filmowej we Francji, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych od czasów II wojny światowej; analizuje ten rozwój poprzez dwa ważne typy krytyki, tematyczno-eksplikacyjną i symptomatyczną; i pokazuje, że oba typy, zwykle postrzegane jako antytetyczne, w rzeczywistości mają ze sobą wiele wspólnego.

Te różnorodne, a nawet zwalczające się szkoły krytyki dzielą konwencjonalne, retoryczne i problemowe techniki - co ma szerokie implikacje dla sposobu, w jaki krytycy uprawiają swoją sztukę. Książka kończy się przeglądem alternatyw dla krytyki opartej na interpretacji i wreszcie propozycją, że historyczna poetyka kina oferuje najbardziej owocne ramy dla analizy filmu.