Magus: Sztuka magii od Fausta do Agryppy

Opinie czytelników

Książka oferuje intrygującą eksplorację okresu renesansu i interakcji między religią a nauką, ale stanowi poważne wyzwanie dla czytelników niezaznajomionych z tematem ze względu na gęstą treść i liczne odniesienia historyczne.

⬤ Interesująca koncepcja i eksploracja okresu renesansu
⬤ dotyczy hipokryzji Kościoła i magów
⬤ potencjalnie satysfakcjonująca dla czytelników z rozległą wiedzą historyczną.

⬤ Gęsta i trudna do czytania
⬤ wypełniona nazwami i odniesieniami, które mogą zmylić przypadkowych czytelników
⬤ mały rozmiar druku
⬤ użycie CE/BCE zamiast BC/AD
⬤ nadużywanie niektórych terminów i upiększeń może być frustrujące.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Magus: The Art of Magic from Faustus to Agrippa

Zawartość książki:

Nowy, odkrywczy opis maga - uczonego maga - i jego miejsca w intelektualnym, społecznym i kulturowym świecie renesansowej Europy.

W literackiej legendzie Faustus jest kwintesencją okultystycznej osobowości wczesnonowożytnej Europy. Historyczny Faustus był jednak kimś zupełnie innym: magiem - uczonym magiem w pełni osadzonym w nurtach naukowych i życiu publicznym renesansu. I nie był jedyny. Anthony Grafton dowodzi, że mag w szesnastowiecznej Europie był charakterystycznym typem intelektualisty, różniącym się zarówno od średniowiecznych odpowiedników, jak i współczesnych, takich jak inżynier, artysta, chrześcijański humanista i reformator religijny. Wraz z tymi bardziej znanymi postaciami, mag miał transformujący wpływ na swój świat społeczny.

Magus szczegółowo opisuje sztukę i doświadczenia uczonych magów, w tym Marsilio Ficino, Pico della Mirandola, Johannes Trithemius i Heinrich Cornelius Agrippa. Grafton bada ich metody, wiedzę, którą wytworzyli, usługi, które świadczyli, a także nakładające się na siebie środowiska polityczne i społeczne, do których aspirowali - często kręgi królów i książąt. Pod koniec XV i na początku XVI wieku ci erudyci zakotwiczyli debaty na temat legalnej i nielegalnej magii, boskiej i diabolicznej oraz natury "dobrych" i "złych" magów. Z czasem magia stała się złożoną sztuką, która czerpała ze współczesnej inżynierii, a także klasycznej astrologii, badała granice tego, co było akceptowalne w zmieniającym się społeczeństwie i obiecywała nowe sposoby odkrywania siebie i wykorzystywania kosmosu.

Umiejscawiając maga w społecznym, kulturowym i intelektualnym porządku renesansowej Europy, Grafton rzuca nowe światło zarówno na zakamarki umysłu uczonego maga, jak i na wiele światów, które zamieszkiwał.