Mag

Opinie czytelników

Książka przedstawia historyczny opis renesansu, koncentrując się na interakcjach między cywilizacjami, szczególnie przez pryzmat magii i Kościoła. Chociaż zawiera interesujące koncepcje, jest bardzo szczegółowa i nie jest łatwo dostępna dla zwykłych czytelników.

⬤ Interesujące koncepcje historyczne
⬤ obejmuje znaczący okres wstrząsów w historii
⬤ angażuje się w interakcje między cywilizacjami.

⬤ Trudna do czytania ze względu na złożoność i dużą szczegółowość
⬤ wiele nazw i interakcji utrudnia śledzenie
⬤ mały rozmiar druku
⬤ akapity wydają się chaotyczne lub styczne
⬤ wybory stylistyczne autora (np. terminologia CE/BCE, nadużywanie „erudycji”) mogą być odstręczające
⬤ nie nadaje się dla zwykłych historyków.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Magus

Zawartość książki:

W literackiej legendzie Faustus jest kwintesencją okultystycznej osobowości wczesnonowożytnej Europy. Historyczny Faustus był jednak kimś zupełnie innym: magiem? Uczonym magiem w pełni osadzonym w prądach naukowych i życiu publicznym renesansu. I nie był jedyny. Anthony Grafton argumentuje, że mag w XVI-wiecznej Europie był charakterystycznym typem intelektualnym, zarówno odmiennym, jak i zadłużonym w stosunku do średniowiecznych odpowiedników, a także współczesnych, takich jak inżynier, artysta, chrześcijański humanista i reformator religijny. Wraz z tymi bardziej znanymi postaciami, mag miał transformujący wpływ na swój świat społeczny.

Magus szczegółowo opisuje sztukę i doświadczenia uczonych magów, w tym Marsilio Ficino, Pico della Mirandola, Johannes Trithemius i Heinrich Cornelius Agrippa. Grafton bada ich metody, wiedzę, którą wytworzyli, usługi, które świadczyli, a także nakładające się na siebie środowiska polityczne i społeczne, do których aspirowali - często kręgi królów i książąt. Pod koniec XV i na początku XVI wieku ci erudyci zakotwiczyli debaty na temat legalnej i nielegalnej magii, boskiej i diabolicznej oraz natury „dobrych” i „złych” magów. Z czasem magia stała się złożoną sztuką, która czerpała ze współczesnej inżynierii, a także klasycznej astrologii, badała granice tego, co było akceptowalne w zmieniającym się społeczeństwie i obiecywała nowe sposoby odkrywania siebie i wykorzystywania kosmosu.

Umiejscawiając maga w społecznym, kulturowym i intelektualnym porządku renesansowej Europy, Grafton rzuca nowe światło zarówno na zakamarki umysłu uczonego maga, jak i na wiele światów, które zamieszkiwał.