Human Motives: Hedonism, Altruism, and the Science of Affect
Motywacyjny hedonizm (często nazywany "psychologicznym hedonizmem") twierdzi, że wszystko, co robimy, robimy w pogoni za przyjemnością (w najszerszym tego słowa znaczeniu) oraz w celu uniknięcia bólu i niezadowolenia (ponownie, w najszerszym tego słowa znaczeniu). Mimo, że jest on niezmiennie atrakcyjny, wielu filozofów i psychologów eksperymentalnych twierdziło, że go obala.
Human Motives pokazuje, w jaki sposób nauka o decyzjach i najnowsza nauka o afektach mogą być wykorzystane do skonstruowania formy motywacyjnego hedonizmu, który wymyka się wszelkiej wcześniejszej krytyce. Zgodnie z tym poglądem podejmujemy decyzje, przewidując i reagując afektywnie na alternatywy, przy czym składnik przyjemności/nieprzyjemności afektu stanowi wspólną walutę podejmowania decyzji. Nie musimy jednak wierzyć, że alternatywy przyniosą nam przyjemność lub niezadowolenie w przyszłości.
Uczucia te zostają raczej powiązane i stają się częścią ukierunkowanej na przyszłość reprezentacji opcji, czyniąc je atrakcyjnymi lub odpychającymi. Wiele zależy zatem od tego, czym tak naprawdę są przyjemność i niezadowolenie.
Na przykład, jeśli są one wewnętrznie dobrymi lub złymi właściwościami doświadczenia, to skutkuje to motywacyjnym hedonizmem. Carruthers argumentuje natomiast, że najlepsze jest ujęcie reprezentacyjne: przyjemność reprezentuje swój przedmiot (niekonceptualnie, w sposób podobny do percepcji) jako dobry, a niezadowolenie reprezentuje go (niekonceptualnie) jako zły.
Rezultatem jest pluralizm ludzkiej motywacji, tworzący miejsce zarówno dla prawdziwego altruizmu, jak i wewnętrznych motywów obowiązku. Przejrzyście napisana i dogłębnie naukowo poinformowana Ludzkie motywy ma implikacje dla wielu dziedzin filozofii i kognitywistyki i będzie interesująca dla każdego, kto chce zrozumieć podstawy ludzkiej motywacji.
