Lokomotywy klasy 73 i 74 regionu południowego (B R): Przegląd obrazkowy

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Southern Region (B R) Class 73 and 74 Locomotives: A Pictorial Overview

Zawartość książki:

Południowy Region Kolei Brytyjskich od dawna dążył do zaprojektowania lokomotywy zdolnej do pracy na liniach zelektryfikowanych oraz niezelektryfikowanych stacjach i bocznicach. W 1959 r. British Railways zatwierdziły projekt, oznaczony jako Class HA, później British Railways Class 73, który łączył wyposażenie elektryczne najnowszego projektu EMU ze standardowym silnikiem wysokoprężnym English Electric w jednym nadwoziu. Początkowe zamówienie złożono na sześć lokomotyw, ale przydzielono je do Eastleigh Carriage and Wagon Works, ponieważ projekt wykorzystywał komponenty zwykle spotykane we flocie zespołów trakcyjnych.

Lokomotywy zostały dopuszczone do ruchu w lutym 1962 roku i zostały przydzielone do zajezdni Stewarts Lane, skąd obsługiwały przyziemne obowiązki przewozu towarów, paczek i pustych składów. Lokomotywy testowały również zasadę szybkiego napędu pociągów pasażerskich przed przyjęciem zasady elektryfikacji linii Waterloo - Weymouth aż do Poole. Program ten obejmował zamówienie kolejnych 43 ulepszonych lokomotyw klasy 73, które zostały zbudowane przez English Electric.

Lokomotywy okazały się użyteczną konstrukcją, ale kiedy British Railways zostały sprywatyzowane w 1994 r., nowy operator uznał je za nadwyżkę i sprzedał. Oryginalne 6 lokomotyw zostało już wcześniej przeniesionych na północ do Merseyside, gdzie pracowały w lokalnej sieci elektrycznej. Chociaż początkowo zostały uznane za nieodpowiednie przez pierwotnego operatora, były wysoko cenione przez wiele firm, dlatego zostały sprzedane, aby kontynuować pracę w sieci krajowej. Niektóre z nich zostały przekształcone do specjalnych celów, tworząc w ten sposób podklasy, stąd w grudniu 2022 r. 30 z 49 floty nadal pozostaje aktywnych w służbie głównej.