Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
Letters, 31-60
Zawartość książki:
Drugi tom średniowiecznej kontynuacji zawiera listy 31-60 Piotra Damiana. Podczas gdy jego styl epistolarny jest zróżnicowany - napominający, okazjonalny, duszpasterski, reformatorski - jego przesłanie jest wyjątkowe i proste w nawoływaniu do ścisłego przestrzegania kanonów Kościoła.
Listy 31 i 40 są długimi traktatami, z których każdy został opublikowany oddzielnie w wydaniach krytycznych. List 31, znany również jako Księga Gomory, ubolewa nad degradacją kapłaństwa poprzez sodomię i apeluje do papieża Leona IX o edukację i oczyszczenie kleru. List 40, być może jego najsłynniejsze dzieło, jest również nazywany Liber gratissimus. Piotr Damian sprzeciwia się w nim reordynacji wyświęconych symonistów, ale pisze, że symoniści są "godni najwyższej kary, jaka przystoi niepoprawnym". Bardzo wczesne odniesienie do "Serca Jezusa", które znajduje się w tym liście, zostało przewidziane tylko przez Czcigodnego Bedy.
Wśród bardziej osobistych listów są 55 i 57. W pierwszym pisze o długiej, wyniszczającej chorobie, tak poważnej, że poczyniono przygotowania do pogrzebu, i o swoim natychmiastowym wyzdrowieniu, gdy jego bracia dali jedzenie stu biednym ludziom. W drugim błaga o zwolnienie go z zarządzania diecezją Gubbio z powodu złego stanu zdrowia, aby mógł powrócić do Fonte Avellana i swojej "ukochanej samotności". Czyni również wiele odniesień do ludowych opowieści i, być może, najwcześniejsze odniesienie do gry w szachy w literaturze zachodniej.
List 58 do Henryka, arcybiskupa Rawenny z 1058 roku, jest najlepszym przykładem politycznego i kościelnego wpływu Piotra Damiana. Przedstawia w nim swoją opinię na temat Benedykta X i Mikołaja II, dwóch kandydatów na Stolicę Apostolską. Nie stara się ukryć swoich zdecydowanych opinii, ale raczej prosi o upublicznienie tego listu, aby wszyscy mogli dowiedzieć się, co myśli na ten temat. Być może tego właśnie oczekiwał od całej kolekcji.
