Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.
Oryginalny tytuł:
The Letter to the Romans: Paul among the Ecologists
Zawartość książki:
"Co Bóg złączył, niech nikt nie rozdziela" to motto tego komentarza.
Wbrew dominującej tradycji teologicznej, zgodnie z którą Boże współczucie dotyczy wyłącznie istot ludzkich, a nie także stworzenia pozaludzkiego i ziemi, Tonstad podnosi głos w proteście. Pominięcia "rozdzielające" są tak monumentalne, że tylko odnowiona lektura Listu do Rzymian od podstaw może mieć nadzieję na ich cofnięcie.
Jeśli przeczytamy List do Rzymian oczami Tonstada, okaże się, że Paweł mówi o wierności Chrystusa, a nie tylko o wierze w Chrystusa; że opisuje grzech w kategoriach społecznych, a nie tylko jako problem jednostki; jego enigmatyczne "ja" w Liście do Rzymian 7 może być rozumiane jako opowiedzenie historii Ewy, a nie tylko powtórzenie jego własnej biografii; i okaże się, że Paweł oddaje głos nie-ludzkiemu stworzeniu i ziemi w stopniu, który gdzie indziej w Biblii jest słyszalny tylko w Starym Testamencie i, oczywiście, prawie nigdy na ambonie lub w seminarium. Teologia Listu do Rzymian okaże się teologią włączającą boskiego współczucia, a nie teologią boskiej suwerenności, arbitralnie wykonywanej. Na teologicznym fundamencie współczucia Paweł nakreśla etyczną wizję współczucia w ludzkiej społeczności, w odniesieniu do obywatelstwa i rządu oraz w mieszanej społeczności Żydów i pogan w kościołach domowych w Rzymie.
Ekologiczne świadectwo Pawła jest nierozerwalnie związane z jego teologiczną wizją, a nie narzucone z zewnątrz; jego wezwanie do miłosierdzia łączy się z najlepszymi i najpilniejszymi uczuciami współczesnych ekologów. W uderzającej wzajemności między teologią a ekologią w Liście do Rzymian Paweł ukazuje to, co Bóg połączył, a jeszcze lepiej, co Bóg uczynił, aby połączyć wszystko, co jest rozdzielone.
