Leo Strauss o „Tak mówił Zaratustra” Nietzschego

Opinie czytelników

Książka jest zredagowaną transkrypcją wykładów Leo Straussa z 1959 roku na temat „Zarathustry” Nietzschego, dostarczając czytelnikom cennego wglądu w interpretację tekstu przez Straussa. Służy zarówno jako narzędzie instruktażowe, jak i towarzysz jego lektury „Poza dobrem i złem”, ukazując głębokie zrozumienie filozofii politycznej Straussa. Jednak niektórzy czytelnicy zauważyli frustrację z powodu brakujących fragmentów.

⬤ Doskonała redakcja i adnotacje Velkleya
⬤ zapewniają jasny obraz interpretacji Straussa
⬤ cenne dla studiowania Nietzschego wraz ze Straussem
⬤ dobrze napisane i wnikliwe dla naukowców
⬤ podkreśla nowe aspekty pracy Nietzschego.

Brakujące fragmenty mogą być frustrujące dla czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Leo Strauss on Nietzsche's Thus Spoke Zarathustra

Zawartość książki:

Chociaż Leo Strauss opublikował niewiele na temat Nietzschego, jego wykłady i korespondencja świadczą o głębokim krytycznym zaangażowaniu w myśl Nietzschego. Jednym z najbogatszych wkładów jest seminarium na temat Tak mówił Zaratustra Nietzschego, prowadzone w 1959 roku podczas kadencji Straussa na Uniwersytecie w Chicago. W wykładach Strauss rysuje ważne paralele między najważniejszym projektem Nietzschego a swoimi własnymi wysiłkami na rzecz przywrócenia klasycznej filozofii politycznej.

W książce "Leo Strauss on Nietzsche's "Thus Spoke Zarathustra"" wybitny badacz Straussa Richard L. Velkley przedstawia wykłady Straussa na temat Zarathustry z doskonałymi przypisami, które nadają kontekst i jasność krytycznej roli, jaką Nietzsche odegrał w kształtowaniu myśli Straussa. Oprócz szerokiego związku między Nietzschem a filozofią polityczną, Strauss zręcznie prowadzi czytelników przez konfrontacje Heideggera z Nietzschem, przedstawiając Heideggerowską krytykę "woli mocy" Nietzschego, jednocześnie pokazując, jak Heidegger może być odczytywany jako folia dla jego własnej lektury Nietzschego. Wykłady rzucają również światło na relacje między Heideggerem i Straussem, jako że obaj filozofowie postrzegali Nietzschego jako centralną postać dla zrozumienia kryzysu filozofii i zachodniej cywilizacji.

Odczytanie Nietzschego przez Straussa jest jednym z ważnych - choć mało docenianych - badań filozoficznych minionego stulecia, zarówno oryginalną interpretacją myśli Nietzschego, jak i głębokim zaangażowaniem w podstawowe problemy, jakie nowoczesność postawiła przed filozofią polityczną. Zostanie ona przyjęta z zadowoleniem przez każdego zainteresowanego twórczością obu filozofów.