Łacińskie listy C.S. Lewisa

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem korespondencji między C.S. Lewisem a o. Johnem Calabrią, koncentrującej się na tematach takich jak ekumenizm i osobiste przekonania, napisanej po łacinie i przetłumaczonej na język angielski. Brakuje jednak wielu listów Calabrii, co może rozczarować niektórych czytelników.

Czytelnicy doceniają łacińskie tłumaczenia obok angielskiego, tematyczne skupienie się na ekumenizmie i wciągającą naturę pisania C.S. Lewisa. Jest to szczególnie przyjemne dla fanów Lewisa i osób zainteresowanych łaciną.

Wiele listów o. Calabrii nie zostało uwzględnionych, ponieważ Lewis zniszczył je ze względu na prywatność. Niektórzy recenzenci uznali książkę za broszurę, a nie pełną kolekcję, a inni uważali, że nie zapewnia ona głębokiego wglądu w myśli Lewisa na temat wiary.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Latin Letters of C.S. Lewis

Zawartość książki:

We wrześniu 1947 r., po przeczytaniu Listów Screwtape'a C.S. Lewisa w języku włoskim, o. (obecnie św.) Giovanni Calabria został poruszony, aby napisać do autora, ale nie znał angielskiego i założył (słusznie), że Lewis nie zna włoskiego. Napisał więc swój list po łacinie, mając nadzieję, że jako klasyk Lewis będzie znał łacinę. W ten sposób rozpoczęła się korespondencja, która miała przeżyć samego o. Calabrię (zmarł w grudniu 1954 r., a jego następcą został o. Luigi Pedrollo, który kontynuował korespondencję aż do śmierci Lewisa w 1963 r.).

Tłumacz/redaktor Martin Moynihan nazywa te listy "przejrzystymi, płynnymi i głęboko odświeżającymi. Był w nich także urok, nie tylko w sposobie, w jaki były "na czubku i ogonie" - to znaczy w ich zawsze nieco zmiennych formalnościach adresu i pożegnania. ".

Bardziej niż jakiekolwiek inne z jego opublikowanych dzieł, Listy łacińskie pokazują silną dewocyjną stronę Lewisa i zawierają listy dotyczące jedności chrześcijan i współczesnej historii Europy, kultu liturgicznego i ogólnego zachowania etycznego.

To nowe wydanie jest znacznie wzbogacone o nową przedmowę wybitnego uczonego Lewisa, Marka A. Nolla z Uniwersytetu Notre Dame.