Łacińskie listy C.S. Lewisa

Opinie czytelników

Książka obejmuje korespondencję między C.S. Lewisem a ks. Johnem Calabrią, podkreślając tematy ekumenizmu i różne tematy filozoficzne. Należy jednak zauważyć, że wiele listów Calabrii nie zostało uwzględnionych ze względu na praktykę Lewisa niszczenia listów od przyjaciół. Książka przemawia szczególnie do fanów Lewisa i łaciny, ale może nie oferować istotnego nowego wglądu w jego myślenie.

Zawiera interesujące tematy ekumenizmu, pokazuje zdolność Lewisa do pisania po łacinie, przemawia do fanów C.S. Lewisa i łacinników, zawiera angielskie tłumaczenia obok łacińskiego tekstu i zawiera znaczące komentarze odzwierciedlające kwestie kulturowe.

Brakuje wielu listów o. Calabrii, jest uważana za niszową i może nie angażować szerszej publiczności, a książce brakuje głębi w odniesieniu do zawiłych myśli Lewisa na temat wiary; niektórzy wyrazili rozczarowanie, że jej treść dotyczy bardziej korespondencji niż samych listów.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Latin Letters of C.S. Lewis

Zawartość książki:

We wrześniu 1947 r., po przeczytaniu Listów Screwtape'a w języku włoskim, o. Giovanni Calabria został poruszony, aby napisać do autora, ale nie znał angielskiego, więc zaadresował swój list po łacinie.

W ten sposób rozpoczęła się korespondencja, która miała przeżyć samego o. Calabrię (zmarł w grudniu 1954 r., a jego następcą został o. Luigi Pedrollo).

Tłumacz/redaktor Martin Moynihan nazywa te listy „przejrzystymi, płynnymi i głęboko odświeżającymi. Był w nich także urok, i to nie tylko w sposobie, w jaki były „z czubkiem i ogonem” - to znaczy w ich zawsze nieco zmiennych formalnościach adresu i pożegnania".

Bardziej niż jakiekolwiek inne z jego opublikowanych dzieł, Listy łacińskie pokazują silną dewocyjną stronę Lewisa i zawierają listy na tematy od jedności chrześcijan i współczesnej historii Europy po kult liturgiczny i ogólne zachowanie etyczne. Co więcej, listy te są często intymne i osobiste.