Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Flowers That Kill: Communicative Opacity in Political Spaces
Kwiaty są piękne. Ludzie często okazują sobie miłość, smutek i inne uczucia, ofiarowując kwiaty, takie jak róże.
Kwiaty mogą być również symbolami zbiorowej tożsamości, jak kwiaty wiśni dla Japończyków. Ale czy są one również zwodnicze? Czy ludzie zdają sobie sprawę, gdy ich znaczenie się zmienia, być może gdy kwiaty są wykorzystywane przez państwo i dyktatorów? Czy ludzie zdają sobie sprawę, że róże, które ofiarowali Stalinowi i Hitlerowi, stały się narzędziem propagandy? A może byli jak Japończycy, którzy, w tym żołnierze, nie zdawali sobie sprawy, że kiedy państwo kazało im padać jak kwiaty wiśni, oznaczało to ich śmierć?
Kwiaty, które zabijają proponuje zupełnie nowe teoretyczne rozumienie roli codziennych symboli i ich politycznego znaczenia, aby zrozumieć, w jaki sposób prowadzą one ludzi, choćby pośrednio, do wojen, przemocy, a nawet samowykluczenia i samozniszczenia właśnie dlatego, że komunikacja symboliczna jest pełna dwuznaczności i nieprzejrzystości. Korzystając z szerokiego podejścia porównawczego, Emiko Ohnuki-Tierney ilustruje, w jaki sposób estetyczne i wielorakie znaczenia symboli, a czasami symbole bez obrazów, stają się możliwymi źródłami tworzenia nieprzejrzystości, która uniemożliwia ludziom rozpoznanie zmieniającego się znaczenia symboli.