Ocena:
Książka przedstawia głęboką i przejmującą eksplorację życia pilotów Kamikaze i kulturowej symboliki kwiatów wiśni w Japonii, kwestionując powszechne błędne przekonania na temat nacjonalizmu i militaryzmu. Choć chwalony za emocjonalną głębię i wnikliwą analizę, został skrytykowany za trudny styl pisania i zawiłą prezentację.
Zalety:⬤ Głęboko emocjonalna i przejmująca eksploracja życia pilotów Kamikaze.
⬤ Podważa ugruntowane amerykańskie błędne przekonania na temat Kamikaze i nacjonalizmu.
⬤ Bogata w szczegóły i analizę symboliki kulturowej, w szczególności kwiatu wiśni.
⬤ Wysoko rekomendowana przez studentów i pracowników naukowych w tej dziedzinie.
⬤ Oferuje świeże spojrzenie na japońską tożsamość i kontekst historyczny.
⬤ Trudny styl pisania, który niektórzy uznali za drewniany i zawiły.
⬤ Niektórzy czytelnicy czuli się wprowadzeni w błąd przez pozytywne recenzje i uznali ją za nieczytelną.
⬤ Szczegółowość może przyćmić główne punkty narracji.
⬤ Kilka recenzji wspomina o problemach logistycznych związanych z otrzymaniem książki.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Kamikaze, Cherry Blossoms, and Nationalisms: The Militarization of Aesthetics in Japanese History
Dlaczego prawie tysiąc wysoko wykształconych "studentów-żołnierzy" zgłosiło się na ochotnika do służby w japońskich operacjach tokkotai (kamikaze) pod koniec II wojny światowej, mimo że Japonia przegrywała wojnę? W tym fascynującym studium roli symboliki i estetyki w ideologii totalitarnej, Emiko Ohnuki-Tierney pokazuje, jak państwo manipulowało tradycyjnym japońskim symbolem kwiatu wiśni, aby przekonać ludzi, że ich zaszczytem jest "umrzeć jak piękne spadające płatki wiśni" dla cesarza.
Opierając się na pamiętnikach nigdy wcześniej niepublikowanych w języku angielskim, Ohnuki-Tierney opisuje męki tych młodych mężczyzn, a nawet sprzeciw wobec cesarskiej ideologii. Piloci, z pasją oddani kosmopolitycznym tradycjom intelektualnym, postrzegali kwiat wiśni nie w kategoriach militarystycznych, ale jako symbol bolesnego piękna i nierozwiązanych dwuznaczności ich tragicznie krótkiego życia.
Wykorzystując Japonię jako przykład, autor przełamuje nowy grunt w rozumieniu komunikacji symbolicznej, nacjonalizmu i ideologii totalitarnych oraz ich egzekucji.
