Księga Henocha

Opinie czytelników

Księga Henocha jest wysoko ceniona za urzekający wgląd w starożytne tajemnice i historię biblijną, co czyni ją cennym źródłem dla osób zainteresowanych studiami religijnymi. Czytelnicy doceniają eksplorację duchowych tematów, anielskich spotkań i proroctw. Treść jest chwalona za głębię i intrygę, choć niektórzy wspominają, że język może być gęsty. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona postrzegana jako wartościowy dodatek do badań akademickich, duchowych lub historycznych.

⬤ Fascynujący wgląd w starożytne teksty i historię biblijną
⬤ wciągająca i prowokująca do myślenia treść
⬤ obejmuje mistyczne tematy, takie jak upadłe anioły i proroctwa
⬤ cenne dla studiów religijnych
⬤ dobra jakość druku
⬤ doceniana opcja w twardej oprawie
⬤ postrzegana jako godna uwagi
⬤ otwierająca oczy i dostarczająca duchowej mądrości.

⬤ Język może być czasami gęsty
⬤ niektórzy stwierdzili, że oprawa wygląda na tanią, ponieważ jest drukowana, a nie wytłaczana
⬤ kilku czytelników jeszcze nie skończyło jej czytać
⬤ okładka może nie spełniać preferencji estetycznych każdego.

(na podstawie 509 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Book of Enoch

Zawartość książki:

Biblia, tak jak ją dziś uważamy, jest ceniona przez wiele instytucji religijnych, a zwłaszcza przez konserwatywnych chrześcijan, za natchnione, nieomylne Słowo Boże. To doktrynalne stanowisko potwierdza, że Biblia różni się od wszystkich innych ksiąg lub zbiorów dzieł tym, że jest wolna od błędów z powodu natchnienia Bożego i jest przydatna do nauki, do nagany, do poprawy, do pouczenia w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, gruntownie wyposażony do wszelkiego dobrego uczynku (2 Tym. 3:16, 17). Podczas gdy żaden inny tekst nie może rościć sobie prawa do tego samego wyjątkowego autorytetu, Księga Henocha jest starożytnym żydowskim dziełem religijnym, przypisywanym przez tradycję Enochowi, pradziadkowi Noego, które odegrało kluczową rolę w kształtowaniu światopoglądu autorów Nowego Testamentu, którzy nie tylko byli z nim zaznajomieni, ale cytowali go w Nowym Testamencie, Liście Judy, Judy 1:14 15, i jest tam przypisywany "Enochowi siódmemu od Adama" (1 En 60: 8). Tekst ten był również wykorzystywany przez społeczność, która pierwotnie zbierała i badała zwoje znad Morza Martwego.

Podczas gdy niektóre kościoły włączają dziś Księgę Henocha jako część kanonu biblijnego (na przykład Etiopski Ortodoksyjny Kościół Tewahedo i Erytrejski Ortodoksyjny Kościół Tewahedo), inne wyznania chrześcijańskie i uczeni akceptują ją jedynie jako mającą znaczenie historyczne lub teologiczne niekanoniczne i często wykorzystują ją lub przypisują jako materiały uzupełniające w środowisku akademickim, aby pomóc studentom i uczonym odkryć lub lepiej zrozumieć kontekst kulturowy i historyczny wczesnego Kościoła chrześcijańskiego. Księga Henocha zapewnia komentatorom cenny wgląd w to, w co wierzyło wielu starożytnych Żydów i wczesnych chrześcijan, gdy Bóg, który w różnych czasach i na różne sposoby przemawiał w przeszłości do ojców przez proroków (Hebr. 1: 1). Jak zauważa dr Michael S. Heiser we wstępie do swojej ważnej książki Reversing Hermon: Dla tych, dla których 1 Enoch brzmi obco, jest to starożytne apokaliptyczne dzieło literackie znane popularnie (ale nieprecyzyjnie) jako Księga Henocha. Większość uczonych uważa, że 1 Enoch został pierwotnie napisany w języku aramejskim, być może już w III wieku p.n.e. Najstarsze fragmenty księgi zostały znalezione wśród zwojów znad Morza Martwego i datowane są mniej więcej na II wiek p.n.e. To umieszcza księgę w samym środku tego, co uczeni nazywają Okresem Drugiej Świątyni (około 500 p.n.e. 70 n.e.), epoką częściej określaną jako Okres Międzytestamentalny.

Ta książka będzie używać bardziej akademickiego określenia ( Second Temple Period ) (... ) Historia Strażnicy z 1 Księgi Henocha, jak wielu czytelników pamięta, jest rozwinięciem epizodu opisanego w Księdze Rodzaju 6: 1-4, gdzie synowie Boży (hebr. Beney ha- elohim) weszli do córek ludzkich (Rdz 6: 4; ESV). W związku z tym Strażnicy to enochiański termin z wyboru (między innymi) dla boskich synów Boga. Podczas gdy historia tego nadprzyrodzonego buntu zajmuje niewiele miejsca w Księdze Rodzaju, poświęcono jej wiele uwagi w okresie Drugiej Świątyni (...) Enochiańska wersja wydarzeń z Rdz 6:1-4 zachowuje i przekazuje oryginalny mezopotamski kontekst dla pierwszych czterech wersetów opisu potopu. Każdy element Rdz 6:1-4 ma mezopotamski kontrapunkt, teologiczny cel, który zapewnia uzasadnienie, dlaczego te cztery wersety znalazły się w natchnionym tekście w pierwszej kolejności. Powiązania z tą historią można znaleźć w Starym Testamencie, ale są one rozproszone i niesystematycznie prezentowane. Nie jest tak w przypadku żydowskiej literatury z czasów Drugiej Świątyni, takiej jak 1 Enoch. Książki takie jak 1 Enoch zachowują wszystkie mezopotamskie punkty styku z Rdz 6: 1-4, przedstawiając rozszerzoną wersję wydarzeń z tego biblijnego fragmentu. Księga Henocha ma być zatem ważnym źródłem uzupełniającym, pomagającym poważnym badaczom i studentom w studiowaniu Biblii.