Ocena:

Książka przedstawia wyjątkową duchową podróż Margery Kempe, zgłębiając tematy średniowiecznej duchowości, zdrowia psychicznego i doświadczeń kobiet w XIV wieku. Chociaż treść jest intrygująca, niektórzy czytelnicy uważają, że format jest trudny, a tłumaczenie słabe.
Zalety:⬤ Oferuje głęboki wgląd w średniowieczną duchowość i życie kobiet w XIV wieku.
⬤ Zapewnia unikalną perspektywę autobiograficzną, uważaną za pierwszą autobiografię napisaną w języku angielskim.
⬤ Angażuje się w prowokujące do myślenia tematy, takie jak boskie objawienia i niezwykły charakter autorki.
⬤ Zawiera interesujące dyskusje na temat postrzegania Boga i zbawienia.
⬤ Styl pisania jest opisywany jako powtarzalny i trudny do odczytania.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za nieciekawą i zbyt mocno skupiającą się na niepokojach autora, a nie na szerszej narracji historycznej.
⬤ Tłumaczenie jest krytykowane za zbyt wiele swobód, wprowadzanie w błąd i zmianę perspektywy.
⬤ Stabilność psychiczna Margery jest kwestionowana, a niektórzy uważają jej zachowanie za niepokojące.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
The Book of Margery Kempe: The Autobiography of the Wild Woman of God
Pochodząca z XV wieku Księga Margery Kempe jest pierwszą znaną autobiografią w języku angielskim. Autorka bez skrępowania i z detalami opisuje w niej swoje szaleństwo, ruinę finansową, religijne ekstazy, problemy małżeńskie i niebezpieczne wyprawy do odległych sanktuariów. Rezultatem jest unikalny portret dziwnej średniowiecznej postaci, prowadzącej barwne życie w burzliwym, często tragicznym świecie.
Margery Kempe urodziła się około 1373 roku w tętniącym wówczas życiem porcie King's Lynn w Norfolk. Wyszła za mąż za kupca i była matką czternaściorga dzieci, ale pasmo światowych ambicji doprowadziło ją do niefortunnego biznesu.
Przedsięwzięcia w młynarstwie i browarnictwie. Ukarana ich niepowodzeniem i wizją Chrystusa, stała się skłonna do ekstatycznego płaczu i płaczu i była odrzucana, dręczona, a nawet postawiona przed sądem. Z zachętą.
Naśladując świętych, takich jak Julian z Norwich, podjęła pielgrzymki do Rzymu, Santiago de Compostela i Ziemi Świętej, a także podróżowała po Anglii, Francji, Niemczech i Polsce - składając ofiarę w Sanktuarium Matki Bożej w Walsingham przed niebezpieczną podróżą morską do Bałtyku. Życie religijne Kempe należy do tego bogatego nurtu duchowości wyrażanej przez kobiety, które, pozbawione wykształcenia teologicznego lub jakiegokolwiek oficjalnego stanowiska w kościele, kultywowały bardziej bezpośredni autorytet mistycznego doświadczenia.
Jej Księga, która została podyktowana dwóm skrybom począwszy od około 1431 roku, ukazuje niezwykłe wspomnienie zarówno zewnętrznych wydarzeń, jak i jej wewnętrznego życia na przestrzeni czterdziestu lat. Po tym, jak zaginęła na wieki, została odkryta dopiero w 1934 roku.
Ponownie odkryty w 1934 roku w XV-wiecznym rękopisie. Poprzednie tłumaczenia jej prozy w języku średnioangielskim nie uchwyciły autentycznego głosu Kempe; ten obecny ożywia ją w pełni i żywiołowo dla współczesnych czytelników.
Współcześni czytelnicy.