Krytyka zachodniego buddyzmu: Ruiny buddyjskiej rzeczywistości

Opinie czytelników

Książka oferuje głęboką krytykę uproszczonych pojęć często kojarzonych z buddyzmem, szczególnie w kontekście zachodnim. Chociaż została pochwalona za wnikliwą analizę i głębię wiedzy, niektórzy czytelnicy uważają ją za niezrozumiałą i zbyt akademicką. Dodatkowo, wysoki koszt książki jest częstym problemem wśród potencjalnych czytelników, zniechęcając niektórych do jej zakupu.

⬤ Dogłębna analiza zachodniego buddyzmu
⬤ kompetentny autor z doświadczeniem zarówno w filozofii wschodniej, jak i zachodniej
⬤ cenna dla osób zainteresowanych ewoluującymi zachodnimi pojęciami podmiotowości.

⬤ Niezrozumiała dla niektórych czytelników
⬤ postrzegana jako zbyt akademicka
⬤ wysoka cena frustrująca potencjalnych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Critique of Western Buddhism: Ruins of the Buddhist Real

Zawartość książki:

Co powinniśmy zrobić z zachodnim buddyzmem? Glenn Wallis argumentuje, że dostosowując swoją tradycję do współczesnego przemysłu wellness, zachodni buddyści unikają konsekwencji myśli buddyjskiej. Książka ta pokazuje, że dzięki takim pojęciom jak znikanie, nihilizm, wymieranie, kontyngencja i brak jaźni, buddyzm, podobnie jak wszystkie potężne systemy myślowe, wyraża pojęcie „prawdziwego”.

Surowa, niezachwiana akceptacja tej rzeczywistości jest uważana przez buddyzm za sedno ludzkiego „przebudzenia”. Jednak te najważniejsze ludzkie prawdy są powszechnie podważane we współczesnej praktyce buddyjskiej, co jest sprzeczne z samym sercem buddyzmu. Krytyka zachodniego buddyzmu przez autora jest trojaka.

Jest immanentna, wyłaniając się z myśli buddyjskiej, ale wyprowadzając ją poza to, co sama publicznie przyznaje; negatywna, stosując „demokratyzujące” metody dekonstrukcyjne nie-filozofii Franois Laruelle'a; i ponownie opisowa, stosując koncepcję filofikcji Laruelle'a. Poprzez zastosowanie zasobów filozofii kontynentalnej do zachodniego buddyzmu, A Critique of Western Buddhism sugeruje możliwą praktykę dla naszych czasów, „antropotechnikę” lub religię przeniesioną z jej uwodzicielskiej, ale wprowadzającej w błąd, idealistycznej przystani.