Kontrola mediów: Spektakularne osiągnięcia propagandy

Opinie czytelników

„Kontrola mediów” Chomsky'ego przedstawia zwięzłą analizę tego, w jaki sposób media kształtują opinię publiczną i dynamikę propagandy w USA. Bada rozróżnienie między »demokracją aktywistyczną« a »demokracją widzów«, podkreślając manipulacyjny charakter narracji medialnych.

Książka jest zwięzła i łatwa w czytaniu, dzięki czemu jest przystępna dla nowicjuszy w pracy Chomsky'ego. Zapewnia solidne ramy dla zrozumienia kontroli mediów i jej wpływu na demokrację. Wielu recenzentów uznało ją za zdumiewającą i doceniło jej znaczenie, zwłaszcza w latach wyborczych.

Niektórzy czytelnicy uważali, że treści brakuje nowych spostrzeżeń lub głębi, a niektórzy krytykowali styl Chomsky'ego jako uproszczony lub nadmiernie skoncentrowany na rządzie, a nie na mediach. Pojawiły się również skargi na powtarzalność niektórych argumentów i obawy dotyczące perspektywy skoncentrowanej na Stanach Zjednoczonych.

(na podstawie 236 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Media Control: The Spectacular Achievements of Propaganda

Zawartość książki:

Kieszonkowy klasyk Noama Chomsky'ego na temat wojennej propagandy i kontroli opinii zaczyna się od stwierdzenia dwóch modeli demokracji - jednego, w którym społeczeństwo aktywnie uczestniczy, i drugiego, w którym społeczeństwo jest manipulowane i kontrolowane. Według Chomsky'ego „propaganda jest dla demokracji tym, czym pałka dla państwa totalitarnego”, a środki masowego przekazu są głównym narzędziem dostarczania propagandy w Stanach Zjednoczonych.

Od analizy tego, jak Komisja Creela Woodrowa Wilsona „zdołała w ciągu sześciu miesięcy zmienić pacyfistyczną populację w histeryczną, podżegającą do wojny populację”, po wojnę Busha seniora z Irakiem, Chomsky analizuje, w jaki sposób środki masowego przekazu i branża public relations zostały wykorzystane jako propaganda w celu wygenerowania publicznego poparcia dla wojny. Chomsky porusza również kwestię tego, jak na współczesną branżę public relations wpłynęła teoria „demokracji widzów” Waltera Lippmanna, w której opinia publiczna jest postrzegana jako „oszołomione stado”, którym należy kierować, a nie wzmacniać jego pozycję

I jak branża public relations w Stanach Zjednoczonych koncentruje się na „kontrolowaniu publicznego umysłu”, a nie na informowaniu go. Media Control to nieoceniony elementarz na temat tajnego działania dezinformacji w społeczeństwach demokratycznych.