Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Mihaila Sebastiana, pierwotnie opublikowana w 1933 roku, jest zbiorem połączonych ze sobą historii obracających się wokół romantycznych uwikłań młodego rumuńskiego studenta medycyny, Stefana Valeriu. Narracja bada miłość, pożądanie i relacje osobiste poprzez cztery odrębne części, z których każda koncentruje się na różnych kobietach w życiu Stefana. Podczas gdy pisarstwo jest chwalone za elegancję i wciągającą fabułę, opinie na temat ogólnego wpływu narracji różnią się znacznie wśród czytelników.
Zalety:Styl pisania jest elegancki i urzekający, z pięknie powiązanymi historiami, które wywołują głębokie reakcje emocjonalne. Wielu czytelników docenia skomplikowany rozwój postaci i eksplorację ponadczasowych tematów miłości i związków. Książka jest zwięzła, dzięki czemu czyta się ją szybko, ale zapada w pamięć, która rezonuje długo po zakończeniu.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali historie za płaskie lub mniej wciągające w porównaniu z innymi podobnymi dziełami. Pojawiły się również głosy krytyczne dotyczące nielubianych cech bohatera, a niektórzy uważali, że narracji brakowało głębi lub była banalna. Co więcej, kilku czytelników miało trudności z połączeniem się z materiałem lub uważało, że nie zaspokoi on potrzeb wszystkich odbiorców.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Women
Zawartość książki:
Odkryta na nowo klasyczna powieść autora „Przez dwa tysiące lat”, ta niezwykła powieść przedstawia zniuansowane migawki miłości na początku XX wieku.
Stefan Valeriu, młody mężczyzna z Rumunii, który właśnie ukończył studia medyczne w Paryżu, spędza wakacje w Alpach, gdzie szybko wiąże się z trzema różnymi kobietami. Podążamy za Stefanem po jego powrocie do Paryża, gdy zastanawia się nad kobietami w swoim życiu, czasami grając kochanka, a innym razem sprytnie obserwując z peryferii.
Cztery powiązane ze sobą historie kobiet oferują poruszające, uderzająco nowoczesne portrety romantycznych związków w całej ich złożoności, od nieodwzajemnionych miłości i namiętnych romansów po chłodne małżeństwa z rozsądku. W tym samym elokwentnym stylu, który charakteryzował jego późniejsze, bardziej polityczne teksty, Mihail Sebastian bada tęsknotę, inność, empatię i żal.
