Opinie czytelników
Podsumowanie:Dziennik Mihaila Sebastiana oferuje głęboką, osobistą relację z życia żydowskiego intelektualisty w Rumunii w latach 1935-1944, szczegółowo opisując stopniowy wzrost praw antyżydowskich i wpływ faszyzmu. Książka zawiera szereg postaci i komentarzy społecznych, przyczyniając się do bogatego zrozumienia klimatu społeczno-politycznego tamtych czasów, choć spotkała się z krytyką za słabą korektę i powolny początek.
Zalety:⬤ Zapewnia unikalny wgląd w żydowskie doświadczenia w Rumunii przed i podczas II wojny światowej.
⬤ Urzekające portrety postaci i komentarze społeczne.
⬤ Oferuje poruszające i wciągające doświadczenie czytelnicze.
⬤ Podkreśla stopniowy wzrost antyżydowskich nastrojów i praw.
⬤ Styl pisania Sebastiana jest piękny i wciągający.
Wady:⬤ Krytykowana za słabą korektę z zauważalnymi błędami.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali początek za powolny i mniej interesujący, szczególnie jego wcześniejsze teksty o miłości i muzyce.
⬤ Brak tej samej lirycznej jakości, co prace innych znanych pamiętnikarzy w porównaniu do Sebastiana.
⬤ Niektórzy czytelnicy czuli się przytłoczeni liczbą postaci i koniecznością śledzenia ich losów.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Journal 1935-1944: The Fascist Years
Zawartość książki:
Okrzyknięta jednym z najważniejszych portretów mrocznych lat nazizmu, ta potężna kronika rumuńskiego pisarza żydowskiego pochodzenia Mihaila Sebastiana wywołała wściekłą reakcję w Europie Wschodniej, kiedy została po raz pierwszy opublikowana.
Jest to głębokie i potężne osiągnięcie literackie, oferujące przejrzystą i subtelną analizę życia erotycznego i społecznego, pamiętnik Żyda, notatnik czytelnika, dziennik melomana. Przede wszystkim jest to relacja z „nosorożca” głównych rumuńskich intelektualistów, których Sebastian zaliczał do swoich przyjaciół, w tym Mircei Eliadego i E.
M. Ciorana, pisarzy i myślicieli, którzy zostali zahipnotyzowani przez nazistowsko-faszystowskie delirium „reakcyjnej rewolucji” w Europie. W przejmujących, niezapomnianych sekwencjach Sebastian śledzi postępy „machiny” brutalizacji i śledzi kontekst historyczny, w którym się ona rozwinęła.
Pomimo presji nienawiści i horroru w „ogromnej antysemickiej fabryce”, jaką była Rumunia w latach II wojny światowej, jego pisarstwo zachowuje wdzięk swojej przenikliwej i świetlistej inteligencji. Dziennik Sebastiana, będący spuścizną dziennikarza, powieściopisarza i dramaturga, jest jednym z najważniejszych ludzkich i literackich dokumentów klimatu poprzedzającego Holokaust w Europie Wschodniej.
