Ocena:
W recenzjach podkreślono wciągający styl pisania książki i jej zawartość informacyjną, w szczególności na temat historii balów karnawałowych i uroczystości Mardi Gras. Pasja i wiedza autora są doceniane przez czytelników.
Zalety:Wciągający i kompetentny autor, fascynujące szczegóły historyczne, świetne ilustracje, dobrze przygotowana treść dotycząca uroczystości Mardi Gras.
Wady:Brak konkretnych wad wymienionych w recenzjach.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
New Orleans Carnival Balls: The Secret Side of Mardi Gras, 1870-1920
Uroczystości Mardi Gras nie kończą się po tym, jak parady przejdą ulicami miasta.
Duża część obchodów jest raczej kontynuowana w sposób niewidoczny dla ogółu społeczeństwa. Wycofując się do teatrów, centrów kongresowych i sal bankietowych, krewes spędzają wieczór po paradzie na wystawnych balach, gdzie członkowie kultywują poczucie braterstwa i wzmacniają wspólne wartości organizacji poprzez widowiskowość i taniec. W książce "Bale karnawałowe w Nowym Orleanie" Jennifer Atkins uchyla rąbka tajemnicy na temat pochodzenia tych ekskluzywnych przyjęć, wydobywając na światło dzienne wyjątkowe tradycje, których nie dostrzegają osoby z zewnątrz.
Najstarsze organizacje karnawałowe - Mistick Krewe of Comus, Twelfth Night Revelers, Krewe of Proteus, Knights of Momus i Rex - powstały w połowie XIX wieku. Te stare organizacje rządziły Mardi Gras od wojny secesyjnej do I wojny światowej, a tradycje ich prywatnych balów odzwierciedlały potrzebę solidarności grupowej w zmieniającym się świecie. Dla tych organizacji bale karnawałowe stały się magicznymi krainami, w których członkowie krewesmenów wzmacniali swoją elitarną tożsamość poprzez rzeźbione przedstawienia tableaux vivants, pozorowane koronacje i romantyczne tańce towarzyskie. Świat ten był pełen możliwości: krewesmani stawali się bogami, królami i rycerzami, a ich córki królowymi i pokojówkami. W miarę jak old-line krewes kultywowali poczucie braterstwa, używali kostiumów i ruchu, aby potwierdzić swoją tożsamość grupową, a sedno tych występów opierało się na specyficznym sposobie ekspresji - tańcu.
Używając koncepcji tańca jako soczewki do badania balów karnawałowych, Atkins zagłębia się w kontekst historyczny i charakterystyczne rytuały Mardi Gras w Nowym Orleanie. Oprócz przedstawienia czytelnikom nowego sposobu myślenia o tradycjach karnawałowych, praca Atkinsa sytuuje taniec jako istotny element historycznych dociekań i sposób badania, który rzuca nowe światło na ukryte praktyki niektórych z najbardziej znanych krewes w Big Easy.
--Kim Vaz-Deville, autorka książki The "Baby Dolls" Breaking the Race and Gender Barriers of the New Orleans Mardi Gras Tradition.
