Jogiczne sutry Patańdźalego

Opinie czytelników

Recenzje „The Yoga Sutras of Patanjali” podkreślają mieszankę uznania dla jej duchowego wglądu i prostoty, wraz z krytyką skupioną głównie na kwestiach tłumaczenia i niespójności komentarzy. Wielu czytelników uważa, że jest to cenny dodatek do ich praktyki jogi, choć niektórzy sugerują, że komentarz może być mylący lub zbyt złożony.

Książka jest chwalona za swoją prostotę, duchową głębię i jako niezbędne źródło edukacji jogicznej. Wielu uważa ją za łatwą do zrozumienia i przetrawienia, co czyni ją idealną zarówno dla początkujących, jak i tych, którzy chcą pogłębić swoją praktykę. Jego kompaktowy rozmiar jest również zauważany jako pozytywna cecha ułatwiająca przenoszenie.

Krytyka koncentruje się wokół kwestii związanych z tłumaczeniem, a niektórzy czytelnicy uważają je za niejasne lub zawiłe. Komentarze niektórych tłumaczy mogą być postrzegane jako przesiąknięte niepowiązanymi tematami, które odwracają uwagę od pierwotnego zamiaru Patańdżalego. Pojawiają się również skargi dotyczące niewielkiego rozmiaru druku i brakujących treści w wersjach cyfrowych.

(na podstawie 97 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Yoga Sutras of Patanjali

Zawartość książki:

Metafizyka Patańdżalego zbudowana jest na tym samym dualistycznym fundamencie, co szkoła samkhya. Wszechświat jest konceptualizowany jako dwie rzeczywistości w szkołach samkhya-jogi: Puruṣa (świadomość) i Prakriti (umysł, poznanie, emocje i materia).

Uważa świadomość i materię, jaźń/duszę i ciało za dwie różne rzeczywistości. Jiva (żywa istota) jest uważana za stan, w którym purusza jest związany z Prakriti w jakiejś formie, w różnych permutacjach i kombinacjach różnych elementów, zmysłów, uczuć, aktywności i umysłu. W stanie nierównowagi lub niewiedzy, jeden z więcej składników przytłacza pozostałe, tworząc formę niewoli.

Koniec tej niewoli nazywany jest Kaivalya, wyzwoleniem lub mokshą zarówno przez szkołę Jogi, jak i Samkhya. Teoria etyczna szkoły Jogi opiera się na Yamas i Niyama, a także na elementach teorii Guṇa szkoły Samkhya.

Patańdżali przyjmuje teorię Guṇa z Samkhya. Teoria Guṇas stwierdza, że trzy guny (wrodzone tendencje, atrybuty) są obecne w różnych proporcjach we wszystkich istotach, a te trzy to sattva guna (dobroć, konstruktywna, harmonijna), radżas guna (pasja, aktywna, pomieszana) i tamas guna (ciemność, destrukcyjna, chaotyczna). Te trzy są obecne w każdej istocie, ale w różnych proporcjach, a podstawowa natura i psychologiczne skłonności istot są konsekwencją względnej proporcji tych trzech gun.

Kiedy sattva guna dominuje w jednostce, przejawiają się cechy jasności, mądrości, konstruktywności, harmonii i spokoju; kiedy dominuje radżas, przejawia się przywiązanie, pragnienie, aktywność napędzana pasją i niepokój; a kiedy tamas dominuje w jednostce, przejawia się ignorancja, złudzenie, destrukcyjne zachowanie, letarg i cierpienie. Teoria guṇas leży u podstaw filozofii umysłu w hinduistycznej szkole jogi.