Ocena:
Zbiór esejów Marguerite Duras oferuje mieszankę obserwacji na różne tematy, prezentując jej charakterystyczny styl i dostarczając angielskim czytelnikom pierwsze tłumaczenia mniej znanych dzieł. Chociaż jest ceniony za swoją jakość i wyjątkowość, może nie spodobać się wszystkim odbiorcom.
Zalety:Unikalny styl pisania, dobre tłumaczenie mniej znanych utworów, oferuje spostrzeżenia na różne tematy (pisanie, moda, polityka), atrakcyjne dla fanów Duras i dobrze zaprezentowane.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać eseje za mniej dopracowane w porównaniu z jej powieściami, a osoby niezaznajomione z Duras mogą nie w pełni docenić ten zbiór.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Me & Other Writing
Literatura faktu. Beletrystyka. Esej. Film. Krytyka literacka. Tłumaczenie: Olivia Baes i Emma Ramadan. Wstęp Dana Gunna. Zarówno w literaturze faktu, jak i w beletrystyce, ciekawość Marguerite Duras była nieskończona, a jej intelekt nienasycony. W pojedynczym eseju może wędrować od Flauberta, przez "rozproszenie pożądania", aż po Holokaust; w ramach jej esejów styl zawsze ewoluuje, temat się zmienia, ponieważ jej umysł wykracza poza oczywistość w kierunku coraz bardziej oryginalnego gruntu.
ME & OTHER WRITING to przewodnik po niezwykłej rozległości literatury faktu Duras. Od oszałamiającego jednostronicowego "Ja" po rozległe 70-stronicowe "Lato 80", w tej kolekcji nie ma utworu, który można łatwo sklasyfikować. Są to eseistyczne dzieła napisane dla swoich czasów, ale zbyt wirtuozerskie, by można je było sprowadzić do historii, dzieła komentarza, wspomnień lub reportażu, które są również niewątpliwie dziełami sztuki.
"Czytając Marguerite Duras, może być trudno stwierdzić, czy przyciskasz dłonie do jej klatki piersiowej, czy też ona przyciska swoje dłonie do twoich. Czy wydobyła twoje najgłębsze uczucia, czy też złapałeś gorączkę jej serca? Jej literatura faktu, napisana tą samą krwią i wodą morską, co jej fikcja, wywołuje takie same odczucia." - Julia Berick, Paris Review "Staff Picks".
"Jest to pisarstwo, które domaga się i zapewnia własne światło reflektorów - nie tylko poprzez swoją żarliwą inteligencję (jak w czytaniu przez Duras przemocy stosowanej nie przez, ale na Simone Deschamps w "Horror w Choisy-le-Roi"), ale także poprzez odmowę liniowej ekspozycji, sposób, w jaki przechodzi od jednego pomysłu do drugiego lub rozwiewa oczekiwania czytelnika co do autorskich oświadczeń, oferując zamiast tego liryczny obraz (Olivia Baes i Emma Ramadan zastanawiają się nad wyzwaniami związanymi z tłumaczeniem tej nieprzejrzystości w doskonałej notatce na ostatnich stronach książki). "- Heather Cleary, Lit Hub "Book Marks".
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)