Iran bez granic: W stronę krytyki narodu postkolonialnego

Opinie czytelników

Książka przedstawia zniuansowane spojrzenie na Iran, podkreślając aspekty często pomijane przez media głównego nurtu i środowiska akademickie. Oferuje postkolonialną perspektywę, badając historię kulturową i polityczną za pomocą wciągających historii. Może jednak nadmiernie upraszczać niektóre współczesne kwestie dotyczące tożsamości Iranu.

⬤ Przejrzysty i zwięzły tekst, przystępny dla czytelników bez specjalistycznej wiedzy
⬤ znaczący wkład w literaturę na temat Iranu
⬤ wciągające historie, które utrzymują zainteresowanie czytelników
⬤ wnikliwa eksploracja kultury politycznej i historii Iranu, zwłaszcza w kinie.

Może nadmiernie upraszczać obecną złożoność postkolonialnej tożsamości Iranu; niektóre perspektywy mogą być postrzegane jako niejasne lub zbyt uogólnione, biorąc pod uwagę dynamiczny krajobraz polityczny i kulturowy w Iranie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Iran Without Borders: Towards a Critique of the Postcolonial Nation

Zawartość książki:

Historia kosmopolitycznych sił, które stworzyły współczesny Iran.

"Żaden rządzący reżim", pisze Hamid Dabashi, "nigdy nie mógł mieć całkowitej władzy nad ideą Iranu jako narodu, ludu". Przez dziesięciolecia narracja o Iranie była zdominowana przez fałszywą binarność, w której tradycyjny rządzący islamski reżim jest przeciwstawiany nowoczesnej populacji wykształconych, świeckich mieszkańców miast. Jednak Iran przez wiele stuleci był narodem ukształtowanym z różnorodnej mieszanki wpływów, w większości niesekciarskich i kosmopolitycznych.

W książce "Iran bez granic" uznany krytyk kulturalny i badacz historii Iranu Hamid Dabashi śledzi ewolucję tej światowej kultury od XVIII wieku do dnia dzisiejszego, podróżując przez ruchy społeczne i intelektualne oraz życie pisarzy, artystów i intelektualistów publicznych, którzy wyartykułowali ideę Iranu w ponadnarodowej sferze publicznej. Wielu z nich opuściło swoją ojczyznę - fizycznie lub emocjonalnie - i wyobrażało ją sobie z tak odległych miejsc, jak Stambuł, Kair, Kalkuta, Paryż czy Nowy Jork, ale razem stworzyli naród tak światowy, jak różnorodny.