Arabska wiosna: Koniec postkolonializmu

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożony obraz arabskiej wiosny, a niektórzy czytelnicy uważają ją za wnikliwą i pouczającą, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej skupienia i nie odnosi się odpowiednio do wydarzeń, które rzekomo omawia. Recenzenci są podzieleni co do podejścia i wniosków autora, przy czym niektórzy chwalą powiązanie z globalnymi ruchami, a inni krytykują postrzeganą stronniczość i nieistotne treści.

Wielu recenzentów uznało książkę za pouczającą i wnikliwą, szczególnie doceniając nowe spojrzenie na Arabską Wiosnę i jej powiązania z globalnymi ruchami, takimi jak Occupy Wall Street. Tekst opisywany jest jako łatwy w odbiorze, a niektóre sekcje zasługują na szczególną uwagę.

Kilku czytelników wyraziło rozczarowanie, czując, że książka odchodzi od głównego tematu, skupiając się zbytnio na analizie kulturowej, a nie na wydarzeniach Arabskiej Wiosny. Krytycy zauważyli brak teoretycznego i empirycznego rygoru, dostrzegalną stronniczość źródeł takich jak Al Jazeera i CNN oraz brak odpowiedniego odniesienia do złożonych realiów regionu.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Arab Spring: The End of Postcolonialism

Zawartość książki:

To pionierskie wyjaśnienie Arabskiej Wiosny Ludów zdefiniuje nową erę myślenia o Bliskim Wschodzie.

W tej przełomowej książce Hamid Dabashi argumentuje, że rewolucyjne powstania, które ogarnęły wiele krajów i klimatów politycznych od Maroka po Iran i od Syrii po Jemen, były napędzane "opóźnionym oporem" - punktem buntu przeciwko krajowej tyranii i zglobalizowanemu upodmiotowieniu - który oznacza nie mniej niż koniec postkolonializmu. Szkicując nową geografię wyzwolenia, Dabashi pokazuje, jak Arabska Wiosna zmieniła geopolitykę regionu tak radykalnie, że musimy zacząć na nowo wyobrażać sobie "Bliski Wschód".

Ostatecznie "permanentny rewolucyjny nastrój", jak błyskotliwie wyjaśnia Dabashi, ma potencjał wyzwolenia nie tylko tych społeczeństw, które już zapłonęły, ale także wielu innych poprzez uniwersalną geopolitykę nadziei.