Brązowa skóra, białe maski

Opinie czytelników

Książka Hamida Dabashiego analizuje rolę intelektualistów-imigrantów, określanych mianem „rodzimych informatorów” i „intelektualistów kompradorów”, w ułatwianiu zachodniego imperializmu, w szczególności w odniesieniu do ich wkładu w działania USA w świecie muzułmańskim. Książka zwraca uwagę na historyczne i kulturowe implikacje tych ról, krytykując sposób, w jaki osoby te często wzmacniają kolonialne narracje i pomagają w demonizacji muzułmanów, jednocześnie wspierając zachodnią hegemonię.

Książka jest chwalona za głęboką analizę kulturową, wnikliwość historyczną i teoretyczne ugruntowanie w studiach postkolonialnych. Skutecznie krytykuje negatywne role odgrywane przez niektórych intelektualistów-imigrantów w kontekście amerykańskiego imperializmu. Autor elokwentnie łączy współczesne kwestie z historycznymi koncepcjami przedstawionymi przez Frantza Fanona, zapewniając prowokującą do myślenia perspektywę, która zachęca do krytycznej refleksji nad tożsamością kulturową i współudziałem w imperialnych programach.

Niektóre recenzje sugerują, że książka może być gęsta i wymagać wcześniejszej znajomości powiązanych teorii, zwłaszcza pracy Fanona, co może ograniczać dostępność dla niektórych czytelników. Ponadto silna krytyka niektórych intelektualistów może być postrzegana jako zbyt surowa, a czytelnicy poszukujący bardziej wyważonego poglądu mogą uznać argumenty za jednostronne.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Brown Skin, White Masks

Zawartość książki:

Książka ta jest krytyczną analizą roli, jaką intelektualiści-imigranci odgrywają w ułatwianiu globalnej dominacji amerykańskiego imperializmu.

W swojej pionierskiej książce o związku między rasą a kolonializmem, Black Skin, White Masks, Frantz Fanon badał traumatyczne konsekwencje poczucia niższości, jakie odczuwali skolonizowani ludzie. Książka "Brown Skin, White Masks" nawiązuje do miejsca, w którym Fanon skończył, i rozszerza spostrzeżenia Fanona, ponieważ odnoszą się one do dzisiejszego świata.

Dabashi pokazuje, w jaki sposób intelektualiści migrujący na Zachód są często wykorzystywani przez imperialne mocarstwa do fałszywego przedstawiania swoich krajów ojczystych. Podobnie jak wielu irackich wygnańców zostało wykorzystanych do uzasadnienia inwazji na Irak, Dabashi pokazuje, że jest to powszechne zjawisko i bada, dlaczego i w jaki sposób tak wielu intelektualistów-imigrantów pomaga utrzymać imperializm.