Opinie czytelników
Podsumowanie:Homo Ludens autorstwa Johana Huizingi to złożona i prowokująca do myślenia eksploracja roli zabawy w kulturze i cywilizacji. Książka zagłębia się w różne aspekty zabawy, przedstawiając ją jako fundamentalną ludzką aktywność, która wpływa na sztukę, prawo, wojnę i nie tylko. Chociaż treść jest bogata i wnikliwa, tłumaczenie na język angielski otrzymało mieszane recenzje, a niektórzy czytelnicy uważają, że jej brakuje. Książka jest uważana za niezbędną lekturę w kręgach akademickich, szczególnie dla osób studiujących gry i historię kultury.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, wnikliwa i przedstawia zabawę jako kluczowy aspekt ludzkiej cywilizacji. Wielu czytelników uważa ją za przyjemną, stymulującą intelektualnie i istotną dla różnych dziedzin, w tym antropologii i socjologii. Jest chwalona za poetycki i elegancki styl pisania, dzięki czemu jest mocną lekturą na swój temat. Kilku recenzentów uważa ją za klasyczną i niezbędną do zrozumienia kultury i gier.
Wady:Tłumaczenie zostało skrytykowane za słabe, co dla niektórych może negatywnie wpłynąć na wrażenia z lektury. Książka jest opisywana jako gęsta, ciężka językowo i nie nadaje się do swobodnego czytania. Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że nie spełniła ona ich oczekiwań co do pokrycia spontanicznej gry w porównaniu do ustrukturyzowanych gier. Ponadto dla niektórych może wydawać się przestarzała ze względu na kontekst historyczny.
(na podstawie 62 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Homo Ludens: A Study of the Play-Element in Culture
Zawartość książki:
W Homo Ludens Johan Huizinga definiuje zabawę jako centralną aktywność w kwitnących społeczeństwach. Określa pięć cech zabawy: jest wolna; nie jest "zwykłym" ani "prawdziwym" życiem; różni się od "zwykłego" życia zarówno pod względem miejsca, jak i czasu trwania; tworzy porządek; nie jest związana z żadnym materialnym interesem i nie można z niej czerpać żadnych korzyści.
Dzięki międzykulturowym przykładom z nauk humanistycznych, biznesu i polityki, Huizinga bada zabawę we wszystkich jej różnorodnych postaciach - w odniesieniu do języka, prawa, wojny, wiedzy, poezji, mitu, filozofii, sztuki i wielu innych. Jak pisze: "Cywilizacja jest, w swoich najwcześniejszych fazach, zabawą. Nie pochodzi z zabawy, jak dziecko odrywające się od łona matki: powstaje w zabawie i jako zabawa, i nigdy jej nie opuszcza".
Począwszy od Platona, Huizinga śledzi wkład "człowieka-gracza" w średniowieczu, renesansie i wczesnym nowożytnym świecie. Z myślą o naszych czasach pisze: "W amerykańskiej polityce gra jest jeszcze bardziej widoczna. Na długo przed tym, jak system dwupartyjny zredukował się do dwóch gigantycznych drużyn, których różnice polityczne były ledwo dostrzegalne dla osoby z zewnątrz, wybory w Ameryce stały się rodzajem sportu narodowego". Dzięki swojemu niezwykłemu historycznemu rozmachowi, Homo Ludens definiuje grę dla przyszłych pokoleń.
"Fascynujący opis 'człowieka gracza' i wkładu zabawy w cywilizację" - Harper's.
"Pisarz o bystrej i potężnej inteligencji, wspomagany przez dar ekspresji i ekspozycji, który jest bardzo rzadki, Huizinga gromadzi i interpretuje jeden z najbardziej fundamentalnych elementów ludzkiej kultury: instynkt zabawy. Czytając ten tom, nagle odkrywa się, jak głęboko osiągnięcia w prawie, nauce, ubóstwie, wojnie, filozofii i sztuce są karmione instynktem zabawy." - Roger Caillois, redaktor Diogenes.
