Gramatyka stworzenia

Opinie czytelników

Książka bada różnicę między „wynalazkiem” a „tworzeniem”, opierając się na szerokiej gamie odniesień historycznych, literackich i filozoficznych. Wyzywa czytelników do zrozumienia kreatywności we współczesnym kontekście, pod wpływem nauki i technologii, a nie tradycyjnych ram teologicznych. Steiner pisze w wielu językach i głęboko angażuje się w klasyczne teksty, dzięki czemu praca jest zarówno gęsta, jak i intelektualnie satysfakcjonująca.

Czytelnicy chwalą książkę za jej głębokie i prowokujące do myślenia idee, wciągający styl i bogate odniesienia do literatury, filozofii i sztuki. Wielu z nich uważa, że jest to satysfakcjonująca lektura, która odpowiada na długo zadawane pytania, doceniając głębię wiedzy Steinera.

Krytycy podkreślają gęstą i złożoną argumentację, która może stanowić wyzwanie dla czytelników nieposiadających rozległej wiedzy. Niektórzy uważają, że brak jasnych podziałów rozdziałów jest dezorientujący i twierdzą, że niektórym twierdzeniom brakuje wystarczającego rygoru lub są one zbyt szerokie. Istnieją również obawy, że intelektualne podejście Steinera może zrazić czytelników niezaznajomionych z jego referencjami.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Grammars of Creation

Zawartość książki:

"Nie mamy już więcej początków", zaczyna George Steiner w tej swojej najbardziej radykalnej książce do tej pory.

Dalekosiężna eksploracja idei stworzenia w zachodniej myśli, literaturze, religii i historii, ten tom można śmiało nazwać opus magnum. Zastanawia się nad różnymi sposobami mówienia o początkach, nad "zmęczeniem rdzenia", które przenika naszego ducha końca tysiąclecia, oraz nad zmieniającą się gramatyką naszych dyskusji na temat końca zachodniej sztuki i kultury.

Z dobrze znaną elegancją stylu i intelektualnym zasięgiem, Steiner dogłębnie bada siły napędowe ludzkiego ducha i nasze postrzeganie wydłużających się popołudniowych cieni zachodniej cywilizacji. Poruszając się po tematach tak różnorodnych, jak Biblia hebrajska, historia nauki i matematyki, ontologia Heideggera i poezja Paula Celana, Steiner bada, w jaki sposób XX wiek podał w wątpliwość zasadność i wiarygodność czasu przyszłego - istnienia nadziei. Przyznając, że technologia i nauka mogły zastąpić sztukę i literaturę jako siły napędowe naszej kultury, Steiner ostrzega, że nie stało się to bez znaczącej straty.

Same siły technologii i nauki nie są w stanie rozjaśnić nieuniknionych ludzkich pytań dotyczących wartości, wiary i znaczenia. A jednak trudno uwierzyć, że historia z Księgi Rodzaju dobiegła końca, zauważa Steiner i kończy ten mistrzowski tom refleksji wymownym przywołaniem nieskończoności początków.