Głupiec

Opinie czytelników

„Głupiec” Christophera Moore'a oferuje humorystyczną i lekceważącą adaptację »Króla Leara« Szekspira oczami błazna Pocketa. Książka charakteryzuje się sprośnym humorem, dowcipem i anachronizmami, dzięki czemu jest zabawną, choć nie do końca wierną adaptacją klasycznej sztuki. Czytelnicy doceniają szybkie tempo narracji, żywy język i elementy komediowe, choć niektórzy uważają, że brakuje jej oryginalności w porównaniu z innymi dziełami Moore'a.

Książka jest pełna zabawnych anachronizmów, szybkiej gry słów i sprośnego humoru. Wielu czytelników uznało ją za śmieszną do rozpuku, z dobrze wykreowanymi postaciami i wciągającą fabułą. Tempo narracji jest szybkie, a włączenie przypisów wzmacnia komediowe doświadczenie. Zapewnia świeże spojrzenie na klasyczną historię, czyniąc ją zrozumiałą i dostępną dla współczesnych odbiorców. Unikalny styl Moore'a łączy w sobie bezczelność z wymownym komentarzem, przemawiając do fanów lekceważącego humoru.

Niektórzy czytelnicy uważają, że tej historii brakuje oryginalności i kreatywności w porównaniu z innymi powieściami Moore'a. Kilku krytyków wspomina, że czasami bywa ona zbyt dosadna lub wulgarna, co nie każdemu może przypaść do gustu. Pojawiają się również opinie, że narracja może być zawiła lub wolno się rozkręcać, wymagając od czytelnika dostosowania się do wielu postaci i swobód fabularnych zaczerpniętych z oryginalnej sztuki Szekspira.

(na podstawie 565 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fool

Zawartość książki:

Ciasna, czysta miękka okładka, bez żadnych oznaczeń. W alternatywnej Wielkiej Brytanii Moore'a, w której Lear jest trzynastowiecznym monarchą, a nie postacią z czwartego wieku przed naszą erą, którą najprawdopodobniej był (jeśli był prawdziwy, a nie legendarny), głupiec nie znika w trzeciej burzy.

W istocie to on nadaje bieg kuli, która ostatecznie miażdży króla, jego niewdzięczne starsze córki i większość innych, którzy giną w najbardziej niszczycielskiej tragedii Szekspira. On i Kordelia przeżywają, choć mogliby, ponieważ głupiec kocha Kordelię. Co powiesz na nową zmarszczkę? Inni obejmują napalonego, hantle, gigantycznego głupca czeladnika, nazwanego Drool od jego chronicznej skłonności; wszelkiego rodzaju supernumerariuszy; i mniej więcej od ściany do ściany, farsowe cudzołóstwo i walki.

Podczas gdy można się dobrze bawić, horror i wysoki patos podstawowej fabuły często gasi komiczne i seksualne ognie jak lodowata woda w twarz lub niżej. Król Lear to sztuka trudna do sparodiowania.