Ocena:
Książka zawiera tłumaczenie poezji Gabriele D'Annunzio, z mieszanymi recenzjami dotyczącymi jej prezentacji i głębi. Podczas gdy niektórzy doceniają przystępność wierszy, inni krytykują formatowanie książki i początkowe wrażenie, jakie sprawia. Tłumaczenie jest ogólnie postrzegane jako wystarczające, a niektórzy zauważają brak wglądu w porównaniu z oczekiwaniami.
Zalety:Tłumaczenie jest ogólnie dobre i przystępne, dzięki czemu poezja D'Annunzio jest łatwiejsza do zrozumienia w języku angielskim. Niektórzy czytelnicy uznali je za świeże i przejrzyste w porównaniu do innych tłumaczeń. Książka zawiera wiersze z *Halcyon*, który jest uważany za najlepszy zbiór poezji D'Annunzio.
Wady:Format książki jest krytykowany za słabą prezentację, w tym zbyt dużą czcionkę, brak marginesów i przedmowę zawierającą angielskie błędy. Niektórzy czytelnicy uważali, że książka nie jest głęboko wnikliwa i jest bardziej szkicem niż kompleksowym dziełem. Liczba wierszy jest ograniczona, co również przyczynia się do poczucia braku treści.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Gabriele D'Annunzio: The Collection of Poems in English
Najbardziej kompletne angielskie tłumaczenie dzieł poetyckich Gabriele D'Annunzio, wraz z pełnymi tekstami oryginalnymi. Gabriele D'Annunzio, książę Montenevoso, książę Gallese (12 marca 1863 - 1 marca 1938), był włoskim poetą, dziennikarzem, dramaturgiem i żołnierzem podczas I wojny światowej.
Zajmował ważne miejsce we włoskiej literaturze od 1889 do 1910 roku, a później w życiu politycznym od 1914 do 1924 roku. Często określano go przydomkami Il Vate ("Poeta") lub Il Profeta ("Prorok"). Podczas I wojny światowej postrzeganie D'Annunzio we Włoszech zmieniło się z postaci literackiej w narodowego bohatera wojennego.
Był związany z elitarnymi oddziałami szturmowymi Arditi włoskiej armii i brał udział w akcjach takich jak lot nad Wiedniem. W ramach reakcji włoskich nacjonalistów na konferencję pokojową w Paryżu, założył krótkotrwałą włoską regencję Carnaro w Fiume (Rijeka, dzisiejsza Chorwacja), w której sam był Duce.
Konstytucja uczyniła "muzykę" podstawową zasadą państwa i miała charakter korporacyjny. Chociaż D'Annunzio nigdy nie zadeklarował się jako faszysta, został opisany jako prekursor włoskiego faszyzmu, ponieważ jego idee i estetyka wpłynęły na niego i styl Benito Mussoliniego.
