Niezwykłe historie zawarte w tym tomie, opublikowane w latach trzydziestych XVII wieku, pokazują wyraźną ewolucję w contes de fées, z których każda jest bardziej znacząca i bardziej innowacyjna pod względem wyobraźni niż jej poprzedniczka.
Chociaż wyraźnie starają się podjąć tam, gdzie Baronne d'Aulnoy i Comtesse de Murat zostali zmuszeni do porzucenia, pod względem ekstrawagancji wyobraźni, ich wykorzystanie metamorfoz i dziwaczne wykorzystanie alegorii wykazują dalszy rozwój w kierunku wykalkulowanego absurdu i surrealizmu.
Nie są to jedyne dzieła z tego okresu, które ekstrapolują licencjonowany nieporządek na chaotyczny skraj surrealizmu, ale robią to bardziej świadomie niż większość z nich. Zebrane tutaj historie tworzą intrygujący kalejdoskopowy wzór i można słusznie uznać, że są czymś więcej niż sumą ich części.
