Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka o Franku Stelli otrzymała w przeważającej mierze negatywne recenzje, a czytelnicy wyrażali rozczarowanie przede wszystkim brakiem ilustracji, zwłaszcza kolorowych, oraz niską jakością druku. Książka jest krytykowana za to, że jest źle zorganizowana, ma minimalną zawartość i składa się głównie z cytatów, a nie z prezentacji prac artysty.
Zalety:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali tekst za interesujący w szczegółach ewolucji Franka Stelli jako artysty i zauważyli niedawną aktualizację, która obejmuje jego prace do 201
⬤ roku
Wady:Książka jest krytykowana za brak kolorowych zdjęć prac Stelli, niską jakość druku z literówkami, mały rozmiar i nieodpowiednią organizację. W wielu recenzjach podkreśla się, że służy ona bardziej jako reklama innych publikacji niż dostarczanie istotnych treści o artyście.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Frank Stella: American Abstract Artist
Zawartość książki:
FRANK STELLA: AMERYKAŃSKI ARTYSTA ABSTRAKCYJNY James Pearson.
Studium amerykańskiego artysty abstrakcyjnego Franka Stelli (ur. 1936), badające jego karierę od słynnych czarnych obrazów z końca lat 50. do dnia dzisiejszego.
Frank Stella stał się jednym z najważniejszych współczesnych artystów amerykańskich. W przeciwieństwie do wielu współczesnych artystów, Stella zawsze pracował w abstrakcji. Jego sztuka jest żywiołowa, odważna, niezwykle przyjemna i odświeżająco wolna od niepokoju.
Książka zaczyna się od słynnych Czarnych obrazów z 1959 roku, przechodzi przez minimalistyczne obrazy z miedzi i aluminium z początku lat sześćdziesiątych, do żywiołowej serii Protractor, ekspansji w trójwymiar w latach siedemdziesiątych, a kończy się trójwymiarową Polską wsią, egzotycznymi ptakami i brazylijskimi "maksymalistycznymi" pracami z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.
Wykorzystując najbardziej aktualną krytykę sztuki Franka Stelli, James Pearson przygląda się również jego współczesnym: Jasperowi Johnsowi, Robertowi Rauschenbergowi, Kennethowi Nolandowi, Julesowi Olitskiemu, Morrisowi Louisowi, Robertowi Rymanowi, Brice'owi Mardenowi, Markowi Rothko i Barnettowi Newmanowi.
Zawiera nowe ilustracje i cytaty artysty.
.
FRAGMENT ROZDZIAŁU 5.
Wydaje się, że na niektórych minimalistycznych obrazach Franka Stelli z lat 60. niewiele się dzieje. Ale w rzeczywistości dzieje się wiele. Stella ogranicza się do wąskiego zestawu zasad. Podobnie jak Brice Marden, Barnett Newman, Morris Louis i Mark Rothko, Stella stawia sobie za cel zbadanie kilku konfiguracji malarstwa. Ale te rzeczy - kształt płótna, wewnętrzna organizacja pasów, kolor pasów - oferują nieskończoną liczbę permutacji.
Obrazy Franka Stelli są szczupłe, ale szczupłość niekoniecznie oznacza brak uczuć. Jest to problem, który stwarza malarstwo monochromatyczne i sztuka minimalistyczna w ogóle. Z pewnością Stella jest intensywny: jego Black Stripe Paintings, jego seria Protractor, jego miedziane obrazy, jego India Birds, to intensywne dzieła sztuki.
Wystawy Stelli z końca lat 80. i początku lat 90. były wydarzeniami, w których imponowało poczucie koloru i światła, przestronność prac i ogromna skala, tak że każda praca dominowała w pomieszczeniach galerii. Stella w żadnym wypadku nie jest artystą cichym, dyskretnym: jego obrazy są dominujące, pewne siebie, pewne własnych efektów. Stella zawsze był artystą, który wie, co robi. Jego obrazy nie czają się nieśmiało w kątach galerii. Jego obrazy ogłaszają się natychmiast i z mocą. Wystawa Stelli w ICA w Londynie w czerwcu-lipcu 1985 roku była typowa: masywne prace multimedialne zostały wciśnięte do wszechobecnych, rzadkich białych pokoi, całkowicie przejmując spokojne przestrzenie.
POPRAWIONA I ZAKTUALIZOWANA, Z NOWYMI ILUSTRACJAMI. W pełni ilustrowana, ze zmienionym tekstem. Bibliografia i notatki. ISBN 9781861715500.
Dostępna również w twardej oprawie. www.crmoon.com.
