Ocena:
Wielu użytkowników wyraża silne rozczarowanie książką, głównie z powodu braku kolorowych ilustracji dzieł Franka Stelli, słabej jakości druku i niezorganizowanego formatu. Podczas gdy kilka recenzji opisuje treść jako interesującą, przeważający konsensus jest taki, że prezentacja jest nieodpowiednia dla książki o sztuce.
Zalety:Niektórzy użytkownicy uznali tekst za interesujący i szczegółowo opisujący ewolucję prac Franka Stelli. Kilku doceniło intencje stojące za książką.
Wady:Książka nie zawiera kolorowych ilustracji, jest źle wydrukowana z licznymi literówkami i zawiera niskiej jakości czarno-białe obrazy. Wielu użytkowników zwróciło uwagę na nieuporządkowaną strukturę, w której obrazy są prezentowane oddzielnie od tekstu, co czyni ją mniej skuteczną jako książkę o sztuce. Kilku recenzentów wyraziło frustrację z powodu niewielkich rozmiarów książki i braku istotnych treści na temat pracy artysty.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Frank Stella: American Abstract Artist
FRANK STELLA.
Studium amerykańskiego artysty abstrakcyjnego Franka Stelli (ur. 1936), badające jego karierę od słynnych czarnych obrazów z końca lat 50. do dnia dzisiejszego.
Frank Stella stał się jednym z najważniejszych współczesnych artystów amerykańskich. W przeciwieństwie do wielu współczesnych artystów, Stella zawsze pracował w abstrakcji. Jego sztuka jest żywiołowa, odważna, niezwykle przyjemna i odświeżająco wolna od niepokoju.
Książka zaczyna się od słynnych Czarnych obrazów z 1959 roku, przechodzi przez minimalistyczne obrazy z miedzi i aluminium z początku lat sześćdziesiątych, do żywiołowej serii Protractor, ekspansji w trójwymiar w latach siedemdziesiątych, a kończy się trójwymiarową Polską wsią, egzotycznymi ptakami i brazylijskimi "maksymalistycznymi" pracami z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.
Wykorzystując najbardziej aktualną krytykę sztuki Franka Stelli, James Pearson przygląda się również jego współczesnym: Jasperowi Johnsowi, Robertowi Rauschenbergowi, Kennethowi Nolandowi, Julesowi Olitskiemu, Morrisowi Louisowi, Robertowi Rymanowi, Brice'owi Mardenowi, Markowi Rothko i Barnettowi Newmanowi.
Zawiera nowe ilustracje i cytaty artysty. .
FRAGMENT ROZDZIAŁU 5.
Wydaje się, że na niektórych minimalistycznych obrazach Franka Stelli z lat 60. niewiele się dzieje. Ale w rzeczywistości dzieje się wiele. Stella ogranicza się do wąskiego zestawu zasad. Podobnie jak Brice Marden, Barnett Newman, Morris Louis i Mark Rothko, Stella stawia sobie za cel zbadanie kilku konfiguracji malarstwa. Ale te rzeczy - kształt płótna, wewnętrzna organizacja pasów, kolor pasów - oferują nieskończoną liczbę permutacji.
Obrazy Franka Stelli są szczupłe, ale szczupłość niekoniecznie oznacza brak uczuć. Jest to problem, który stwarza malarstwo monochromatyczne i sztuka minimalistyczna w ogóle. Z pewnością Stella jest intensywny: jego Black Stripe Paintings, jego seria Protractor, jego miedziane obrazy, jego India Birds, to intensywne dzieła sztuki.
Wystawy Stelli z końca lat 80. i początku lat 90. były wydarzeniami, w których imponowało poczucie koloru i światła, przestronność prac i ogromna skala, tak że każda praca dominowała w pomieszczeniach galerii. Stella w żadnym wypadku nie jest artystą cichym, dyskretnym: jego obrazy są dominujące, pewne siebie, pewne własnych efektów. Stella zawsze był artystą, który wie, co robi. Jego obrazy nie czają się nieśmiało w kątach galerii. Jego obrazy ogłaszają się natychmiast i z mocą. Wystawa Stelli w ICA w Londynie w czerwcu-lipcu 1985 roku była typowa: ogromne prace multimedialne zostały wciśnięte do wszechobecnych, rzadkich białych pokoi, całkowicie przejmując spokojne przestrzenie.
W pełni ilustrowana, ze zmienionym tekstem. Bibliografia i przypisy. ISBN 9781861714299.
Www.crmoon.com.
