Francuskie pancerniki 1914-45

Opinie czytelników

Książka zawiera zwięzły przegląd francuskich pancerników od czasów tuż przed I wojną światową do II wojny światowej, z silnym naciskiem na specyfikacje techniczne, kontekst polityczny i ilustracje. Jednak brakuje w niej szczegółów dotyczących niektórych pancerników i ich historii, co prowadzi do pewnego niezadowolenia czytelników.

⬤ Zdumiewająca ilość informacji jak na krótką prezentację
⬤ dobrze zilustrowana kolorowymi planszami i zdjęciami z epoki
⬤ obejmuje tło i specyfikacje klas pancerników
⬤ służy jako dobre wprowadzenie do tematu
⬤ czytelność i projekt są zgodne z typową jakością serii Osprey.

⬤ Ograniczona zawartość ze względu na jej zwięzłość, pomijając znaczący kontekst historyczny i kluczowe pancerniki
⬤ brakuje niektórych ważnych faktów, co prowadzi do zamieszania
⬤ historia usług II wojny światowej wydaje się pospieszna
⬤ niektórym sekcjom brakuje głębi, szczególnie w odniesieniu do szczegółów operacyjnych
⬤ może skorzystać na podzieleniu na dwa tytuły, z których każdy koncentruje się na różnych wojnach światowych.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

French Battleships 1914-45

Zawartość książki:

To autorytatywne studium analizuje ostatnie pancerniki francuskiej marynarki wojennej, wykorzystując szczegółowe kolorowe plansze i historyczne fotografie, przedstawiając je od ich powstania przed I wojną światową, poprzez ich służbę w II wojnie światowej, w tym zatopienie francuskiej floty w Tulonie w 1943 r., aż po służbę Richelieu w wojnie przeciwko Japonii.

1 września 1910 roku Francja stała się ostatnią wielką potęgą morską, która zbudowała pancernik typu dreadnought, Courbet. Późniejsze pancerniki klasy Courbet i Bretagne toczyły stosunkowo spokojną I wojnę światową, spędzając jej większość na kotwicy u wejścia do Adriatyku, pilnując floty austro-węgierskiej. Ograniczenia wynikające z traktatu waszyngtońskiego uniemożliwiły budowę nowych pancerników aż do lat trzydziestych XX wieku, z innowacyjną klasą Dunkerque i doskonałą klasą Richelieu zaprojektowaną w celu przeciwdziałania nowym niemieckim projektom.

Po upadku Francji w 1940 roku, drednoty i szybkie pancerniki Marine Nationale miały wyjątkowe doświadczenie w strzelaniu do celów niemieckich, włoskich, brytyjskich i amerykańskich podczas wojny.