Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Flak: German Anti-Aircraft Defenses, 1914-1945” autorstwa Edwarda B. Westermanna zawiera wyczerpującą analizę niemieckiej obrony przeciwlotniczej podczas II wojny światowej, szczegółowo opisując jej rozwój, organizację i skuteczność. Choć książka ta służy jako kluczowe źródło naukowe do zrozumienia tego aspektu historii wojskowości, może nie spodobać się wszystkim czytelnikom ze względu na jej techniczny charakter i suchą prezentację.
Zalety:⬤ Wyczerpujące omówienie niemieckiej obrony przeciwlotniczej, szczegółowo opisujące aspekty techniczne, rozmieszczenie i skuteczność.
⬤ Dobrze zbadana z bogactwem statystyk i danych historycznych.
⬤ Porusza ekonomiczne i społeczne aspekty alokacji zasobów wojskowych.
⬤ Unikalny wkład w literaturę II wojny światowej, wypełniający lukę w temacie obrony naziemnej.
⬤ Oferuje wgląd w ewolucję i działanie systemu flak na przestrzeni czasu.
Wady:⬤ Styl pisania jest suchy i czyta się go jak podręcznik akademicki, co może zniechęcić przypadkowych czytelników.
⬤ Brak osobistych narracji lub anegdot o doświadczeniach strzelców wyborowych, przez co książka jest mniej wciągająca.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzalną i zbyt przeładowaną statystykami.
⬤ Wnioski dotyczące skuteczności i analizy kosztów i korzyści flak są czasami niejasne lub dyskusyjne.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Flak: German Anti-Aircraft Defenses, 1914-1945
Zawartość książki:
Syreny przeciwlotnicze zawodzą, promienie reflektorów rozbłyskują na niebie, a noc płonie od ognia i powietrznych eksplozji, gdy alianckie bombowce i niemieckie jednostki przeciwlotnicze pojedynkują się w gęstniejącej ciemności. Takie filmowe sceny, odgrywane z coraz większą częstotliwością w miarę zbliżania się końca II wojny światowej, były czymś więcej niż tylko materiałem wyjściowym do filmowych melodramatów. Jak ujawnia Edward Westermann, wskazują one na kluczowy, ale w dużej mierze niedoceniany aspekt niemieckiego wysiłku wojennego, który nie doczekał się jeszcze pełnego uznania.
Przez długi czas zaniedbywane w badaniach nad kampaniami powietrznymi II wojny światowej, niemieckie jednostki przeciwlotnicze były często odrzucane przez amerykańskich, brytyjskich i niemieckich historyków (a także przez weteranów europejskiej wojny powietrznej) jako nieskuteczna broń, która marnowała cenne zasoby materiałowe i kadrowe desperacko potrzebne Trzeciej Rzeszy gdzie indziej. Westermann zdecydowanie nie zgadza się z tym poglądem i przedstawia przekonujące argumenty przemawiające za znaczącym wkładem całego zakresu niemieckiej obrony przeciwlotniczej.
Podczas alianckich kampanii powietrznych przeciwko Trzeciej Rzeszy na niemiecką ojczyznę zrzucono ponad milion ton bomb, zabijając prawie 300 000 cywilów, raniąc kolejne 780 000 i niszcząc ponad 3 500 000 obiektów przemysłowych i mieszkalnych. Nic dziwnego, że ten powietrzny Armagedon zainspirował niezliczone badania zarówno zwycięskiej alianckiej ofensywy bombowej, jak i ostatecznie skazanej na porażkę obrony własnego nieba przez Luftwaffe. Dla kontrastu, jednostki flak zostały praktycznie zignorowane, pomimo faktu, że zatrudniały ponad milion mężczyzn i kobiet, były odpowiedzialne za ponad połowę wszystkich strat alianckich samolotów, zmusiły alianckie bombowce do latania znacznie powyżej wysokości o wysokiej dokładności, a tym samym pozwoliły Niemcom utrzymać się znacznie dłużej niż w przeciwnym razie.
Ostateczne studium Westermanna rzuca nowe światło na każdy aspekt rozwoju i organizacji tego ważnego ramienia obronnego, w tym jego artylerii, radaru, reflektora, balonu zaporowego, miejsc wabików i komponentów dowodzenia. Podkreślając zbieżność technologii, strategii, doktryny, polityki i ekonomii, Flak dostarcza również odkrywczych spostrzeżeń na temat niemieckiej myśli strategicznej, obsesji Hitlera na punkcie mikrozarządzania wojną oraz życia samych członków jednostek flak, w tym dużej liczby kobiet, pracowników fabryk, a nawet jeńców wojennych, którzy brali w nich udział.
