Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Edwarda B. Westermanna „Bataliony policyjne Hitlera” to mistrzowskie i dogłębne badanie roli niemieckich sił policyjnych we wdrażaniu nazistowskiej polityki, zwłaszcza podczas Holokaustu. Zapewnia kluczowy wgląd w transformację tej policji w ideologicznie zmotywowanych „żołnierzy politycznych” i bada zarówno ich szkolenie, jak i przerażające działania na okupowanych terytoriach. Pomimo suchej prozy i czasami powtarzających się szczegółów, jest powszechnie uważana za przełomową pracę w badaniach nad Holokaustem, która podważa wcześniejsze narracje dotyczące motywacji tych osób.
Zalety:Mistrzowsko napisana, dogłębnie zbadana, zapewnia głęboki kontekst historyczny, równoważy rolę ideologii w motywowaniu jednostek, wnikliwe wnioski, zorganizowane podejście półchronologiczne, przekonujące przedstawienie działań batalionów policyjnych, znaczący wkład w zrozumienie Holokaustu, wysoce zalecane dla osób zainteresowanych tematem.
Wady:Proza może być czasami sucha, szczegóły mogą wydawać się powtarzalne i przerażające, traktowanie polityki okupacyjnej jest uważane za krótkie przez niektórych recenzentów, potencjalnie graficzne przedstawienia okrucieństw mogą denerwować niektórych czytelników.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Hitler's Police Battalions: Enforcing Racial War in the East
Zawartość książki:
Kiedy niemiecki Wehrmacht przetoczył się przez Europę Wschodnią, elitarny korpus podążał tuż za nim. Wraz z SS i Gestapo, Ordnungspolizei, czyli policja mundurowa, odegrała kluczową rolę w nazistowskim ludobójstwie, która do tej pory była generalnie pomijana przez historyków wojny.
Począwszy od inwazji na Polskę, policja mundurowa miała za zadanie podążać za armią, aby stłumić opór, spacyfikować wieś, patrolować żydowskie getta i ogólnie utrzymywać porządek na podbitych terytoriach. Edward Westermann bada, w jaki sposób siły te stały się głównym narzędziem zagłady, odpowiedzialnym za zamordowanie setek tysięcy politycznych i rasowych wrogów Trzeciej Rzeszy. W książce Hitler's Police Battalions ujawnia, w jaki sposób instytucjonalny sposób myślenia tych "zwykłych policjantów" pozwolił im popełniać okrucieństwa bez zastanowienia.
Aby odkryć historię tego, jak niemiecka policja narodowa została przekształcona w korpus żołnierzy politycznych, Westermann ujawnia inicjatywy podejmowane przed wojną przez Heinricha Himmlera i Kurta Daluege w celu stworzenia kultury w istniejących siłach policyjnych, która sprzyjała antysemityzmowi i antykomunizmowi jako normom instytucjonalnym. Podważając dominujące interpretacje niemieckiej kultury, Westermann opiera się na szeroko zakrojonych badaniach archiwalnych - w tym zeznaniach byłych policjantów - aby naświetlić tę transformację i bezduszną kulturę organizacyjną, która się pojawiła.
Oczyszczone z dysydentów, indoktrynowane do ubóstwiania Hitlera i przeszkolone w walce wojskowej, te bataliony policyjne - często liczące kilkaset osób - wielokrotnie przeprowadzały akcje przeciwko Żydom, Słowianom, Cyganom, osobom aspołecznym i innym grupom z własnej inicjatywy, nawet jeśli nie miały takiego wyboru. Oprócz udokumentowania tych okrucieństw, Westermann bada współpracę między Ordnungspolizei a SS i Gestapo, a także bliskie relacje między policją a Wehrmachtem w prowadzeniu antypartyzanckiej kampanii zagłady.
Przez cały czas Westermann podkreśla znaczenie indoktrynacji ideologicznej i inicjatyw organizacyjnych w konkretnych grupach. Twierdzi on, że to kultura organizacyjna policji mundurowej, a nie niemiecka kultura w ogóle, doprowadziła tych ludzi do popełnienia ludobójstwa. Hitler's Police Battalions stanowi najbardziej kompletne i kompleksowe studium tej zaniedbanej gałęzi imperium SS i policji Himmlera i dodaje nowy wymiar do naszego zrozumienia Holokaustu i wojny na froncie wschodnim.
