Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają „The Aesthetics of Resistance, Volume II” Petera Weissa jako szczegółową i wciągającą powieść historyczną, która koncentruje się na antyfaszystowskim ruchu oporu, szczególnie podczas hiszpańskiej wojny domowej i późniejszych wydarzeń w Europie. Pojawiają się w niej postacie i wydarzenia historyczne, choć struktura narracji może stanowić wyzwanie ze względu na przeskoki czasowe.
Zalety:⬤ Wciągająca narracja historyczna, która skrupulatnie bada antyfaszystowski ruch oporu.
⬤ Dogłębne przedstawienie postaci historycznych, zapewniające czytelnikom bogaty kontekst.
⬤ Oferuje wrażliwy wgląd w zmagania antyfaszystowskich ocalałych.
⬤ Zniuansowane przedstawienie złożoności i ideologicznych konfliktów epoki.
Wady:⬤ W narracji brakuje wyraźnych przejść między różnymi okresami, co może dezorientować czytelników.
⬤ Brecht jest przedstawiony w niezbyt przychylnym świetle, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
⬤ Tempo opowieści może być powolne, z rozbudowanymi analizami, które nie każdemu mogą przypaść do gustu.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Aesthetics of Resistance, Volume II, 2
Zawartość książki:
Publikacja drugiego tomu trzytomowej powieści Petera Weissa The Aesthetics of Resistance, będąca wielkim wydarzeniem literackim, po raz pierwszy udostępnia anglojęzycznym czytelnikom jedno z najważniejszych dzieł dwudziestowiecznej literatury niemieckiej. Estetyka oporu, będąca ukoronowaniem twórczości Petera Weissa, pisarza o międzynarodowej sławie, najbardziej znanego ze swojej sztuki Marat/Sade, obejmuje okres od końca lat 30.
do II wojny światowej, ukazując antyfaszystowski opór oraz powstanie i upadek proletariackich partii politycznych w Europie. Tom II, pierwotnie opublikowany w 1978 roku, rozpoczyna się w Paryżu, gdzie bezimienny narrator wycofał się z frontu hiszpańskiej wojny domowej. Stamtąd przenosi się do Sztokholmu, gdzie pracuje w fabryce, angażuje się w działalność partii komunistycznej i poznaje Bertolta Brechta.
Powieść zawiera rozbudowane medytacje narratora na temat malarstwa, rzeźby i literatury, a także mnóstwo postaci, z których prawie wszystkie oparte są na postaciach historycznych. Przez cały czas narrator bada pokrewieństwo między oporem politycznym a sztuką - związek będący sercem powieści Weissa.
Weiss sugeruje, że sens leży w przyjęciu oporu, bez względu na to, jak intensywny jest ucisk, i że musimy szukać w sztuce nowych modeli działania politycznego i zrozumienia społecznego. Estetyka oporu to jedno z naprawdę wielkich dzieł powojennej literatury niemieckiej i niezbędne źródło zrozumienia dwudziestowiecznej historii Niemiec.
