Essays on Fascism
"Ideologia faszyzmu" została napisana przez Oswalda Mosleya w 1967 roku i zawiera analizę mocnych i słabych stron faszyzmu jako doktryny politycznej po II wojnie światowej, a wykorzystując jego mocne strony proponuje Zjednoczoną Europę w jedności z nauką jako główny wymóg XXI wieku.
"Doktryna faszyzmu" została napisana przez Benito Mussoliniego i włoskiego filozofa Giovanniego Gentile. Kluczową koncepcją faszyzmu było odrzucenie poprzednich modeli: "Jeśli XIX wiek był wiekiem jednostki, to możemy wierzyć, że jest to wiek "kolektywu", a zatem wiek państwa".
Giovanni Gentile inspirował się włoskimi intelektualistami, takimi jak Mazzini, Rosmini, Gioberti i Spaventa, od których rozwinął ideę "samokonstrukcji", ale także był pod silnym wpływem niemieckich idealistycznych i materialistycznych szkół myślenia - a mianowicie Marksa, Hegla, Fichtego i Nietzschego. Gentile został opisany przez Mussoliniego jako "filozof faszyzmu". Alfredo Rocco opracował ekonomiczną i polityczną teorię korporacjonizmu, która stała się częścią Manifestu Faszystowskiego Narodowej Partii Faszystowskiej.
Rocco potępiał europejskie potęgi za narzucanie Włochom obcej kultury i krytykował europejskie potęgi za popieranie zbytniego liberalizmu i indywidualizmu. Manifest faszystowski poparło wielu intelektualistów i pisarzy, w tym Luigi Pirandello, Gabriele D'Annunzio, Filippo Tommaso Marinetti i Giuseppe Ungaretti.
