Esej o człowieku

Opinie czytelników

„Esej o człowieku” Alexandra Pope'a jest wysoko ceniony za znakomity język i głębokie tematy, podkreślające ludzką egzystencję i zrozumienie. Choć wielu uważa go za ponadczasowy i piękny utwór literacki, niektórzy czytelnicy zauważają, że może on być trudny i złożony, szczególnie dla osób bez wykształcenia akademickiego.

⬤ Znakomity język
⬤ głębokie tematy
⬤ ponadczasowe przesłanie
⬤ dobrze skonstruowana
⬤ pomocne przypisy
⬤ elegancki styl pisania
⬤ wiarygodna współczesna wersja
⬤ głęboka i znacząca.

⬤ Nie jest to łatwa lektura
⬤ niektóre fragmenty mogą wydawać się przestarzałe
⬤ eseje wprowadzające mogą być zbyt długie
⬤ płyta CD MP3 jest jedynie darmową reprodukcją.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Essay on Man

Zawartość książki:

Nowe, definitywne wydanie jednego z największych poematów filozoficznych w języku angielskim.

Wolter nazwał go "najwznioślejszym poematem dydaktycznym, jaki kiedykolwiek napisano w jakimkolwiek języku". Rousseau rapsodiował o jego intelektualnych pociechach. Kant recytował jej długie fragmenty z pamięci podczas swoich wykładów. Adam Smith i David Hume czerpali z niego inspirację w swoich pismach. Był to Esej o człowieku Alexandra Pope'a (1733-34), arcydzieło poezji filozoficznej, jedno z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych dzieł Oświecenia i jeden z najczęściej czytanych, naśladowanych i dyskutowanych wierszy XVIII-wiecznej Europy i Ameryki. Niniejszy tom, prezentujący pierwsze duże nowe wydanie poematu od ponad pięćdziesięciu lat, przedstawia tę istotną pracę nowemu pokoleniu czytelników, odzyskując emocje i oświetlając debaty, które sprowokował od momentu publikacji.

Powtarzając cel Miltona w Raju utraconym, Pope mówi, że jego celem w Eseju o człowieku jest "usprawiedliwienie dróg Boga przed człowiekiem" - wyjaśnienie istnienia zła i zbadanie miejsca człowieka we wszechświecie. W obszernym wstępie Tom Jones opisuje poemat jako badanie fundamentalnego pytania o to, jak ludzie powinni zachowywać się w świecie, którego doświadczają jako chaotycznego, ale który, jak podejrzewają, jest uporządkowany z jakiegoś wyższego punktu widzenia. Wprowadzenie zapewnia dogłębną dyskusję na temat postaw, tematów, kompozycji, kontekstu i odbioru wiersza oraz ponownie ocenia miejsce utworu w historii. Obszerne adnotacje do tekstu wyjaśniają odniesienia i aluzje.

Rezultatem jest najbardziej przystępne, pouczające i przyjazne dla czytelnika wydanie wiersza od dziesięcioleci oraz nieoceniona książka dla studentów i badaczy literatury i myśli XVIII wieku.