Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
Oryginalny tytuł:
The Diaries of Emilio Renzi: A Day in the Life
Zawartość książki:
Dzienniki Emilio Renziego: Dzień z życia to ostatni tom autobiograficznej trylogii autora uznawanego za spadkobiercę Borgesa i awangardę pokolenia literatury latynoamerykańskiej po epoce boomu Sixty years in making and the capstone of a monumental literary career, The Diaries of Emilio Renzi: A Day in the Life is the final volume of the autobiographical trilogy of the author who is considered Borges' heirir and the vanguard of the Post-Boom generation of Latin American literature.
Jak można zdefiniować idealny dzień? Może lepiej byłoby powiedzieć: jak mógłbym opowiedzieć idealny dzień?
Czy właśnie dlatego piszę pamiętnik? Aby uchwycić - lub ponownie odczytać - jeden z tych dni nieoczekiwanego szczęścia?
Ostatnia odsłona trwającej całe życie kompilacji dzienników Ricardo Piglii kończy pozornie niemożliwy projekt udokumentowania całego życia pisarza. A Day in the Life podejmuje wątek życia Piglii w latach 80. aż do jego śmierci na ALS w 2017 roku. Emilio Renzi, literackie alter ego Piglii, porusza się po burzliwych wzlotach i upadkach postperonistycznej Argentyny wypełnionej niepokojami politycznymi, niestabilnością gospodarczą i rozwijającą się sceną literacką gotową odcisnąć swoje piętno na reszcie świata i uciec z cienia legendarnych autorów Jorge Luisa Borgesa i Roberto Arlta.
Perypetie Renziego, jego pijaństwo i filantropia nie słabną wraz z jego wiekiem, a my jesteśmy narażeni na wewnętrzną niepewność, która nieustannie go dręczy, nawet gdy los przechyla się na jego korzyść, a on zdobywa międzynarodowe nagrody literackie i zostaje emerytowanym profesorem Uniwersytetu Princeton. Jego literackie sukcesy niwelują jedynie rozczarowania i tragedie w życiu osobistym, kiedy to zmaga się ze śmiercią przyjaciół i rodziny, nieudanymi związkami i ciągłymi zmaganiami finansowymi pisarza próbującego żyć wyłącznie ze swojej zdolności do tworzenia sztuki. Ostatnie sekcje tego ambitnego projektu szczegółowo śledzą pogarszanie się stanu ciała Piglii po jego diagnozie: Moja prawa ręka jest ciężka i niechętna do współpracy, ale wciąż mogę pisać. Kiedy nie mogę już.... Ukoronowanie płodnego, uznanego na całym świecie autora, ten trzeci tom ugruntowuje pozycję Ricardo Piglii jako jednego z najbardziej wpływowych autorów latynoamerykańskich ubiegłego wieku.
Pochwały dla Dzienników Emilio Renziego: Dzień z życia
” Pośmiertne autobiograficzne arcydzieło.... P)rofoundly moving. Ostatnie dzieło Piglii, będące medytacją na temat zarówno akumulacji, jak i efemeryczności czasu, jest genialnym dodatkiem do światowej literatury”.
-- Publishers Weekly, Starred Review.
„Wypełniony literackim aper usem i fragmentami historii: eleganckie, afektowane zamknięcie arcydzieła”.
-- Kirkus Reviews, Starred Review
„Wiele fascynującego materiału można znaleźć w jego krótkich ocenach i spostrzeżeniach, takich jak notatki o autorach i jego lekturach, ale historia życia - kogoś, kto całkowicie poświęcił się literaturze - również pojawia się i jest całkowicie wciągająca, we wszystkich trzech tomach tego większego dzieła..... Świetne zakończenie tej trylogii pamiętników i fascynujące dzieło towarzyszące temu autorowi i jego twórczości.”.
- M. A. Orthofer,The Complete Review.
Pochwała dla Dzienników Emilio Renziego.
„Znakomicie wykonana i przeplatana esejami i opowiadaniami, ta urzekająca praca jest dla pamiętnika, tak jak Piglia jest dla „Emilio Renzi”, życiowym alter ego, wysoce samoświadomym tomem cieni, który przynosi całą sprawność Piglii, oświetlając jego proces krytycznej lektury i nieuniknione napięcia między sztuką a życiem. Pośród spotkań z rudowłosymi w barach, analizuje style i struktury z precyzją chirurga, kierując swoje spojrzenie na szereg pisarzy, od Platona po Dashiella Hammetta, powracając raz po raz do Pavese, Faulknera, Dostojewskiego, Arlta i Borgesa. Pełen list książek i filmów, które pochłonął w tych żarłocznych wczesnych latach call girls, kalki, amfetaminy i Heideggera, jest to zawstydzające bogactwo - na zmianę inspirująca klasa mistrzowska w analizie narracji, rozliczanie pesos pozostawionych w kieszeniach i powieść dziadka Piglii (o imieniu Emilio, natchnienie) z jego archiwum materiałów z I wojny światowej skradzionych z włoskich korpusów..... Żadna wcześniejsza znajomość twórczości Piglii nie jest potrzebna, aby docenić te bibliofilskie pamiętniki, zręcznie zmienione poprzez zręczną grę reprezentacji i masek, która mówi wiele o roli artysty w społeczeństwie, artysty w jego czasach, artysty w jego tradycji.”.
--Mara Faye Lethem, „The New York Times Book Review”.
„Przez ostatnie kilka lat każdy latynoamerykański powieściopisarz, którego znam, mówił mi, jak wystawny, jak wielki, jak transformacyjny był ostatni projekt argentyńskiego powieściopisarza Ricardo Piglii, fikcyjny dziennik w trzech tomach, Los diarios de Emilio Renzi - Renzi to fikcyjne alter ego Piglii. A teraz wreszcie ukazał się pierwszy tom w języku angielskim, The Diaries of Emilio Renzi: Formative Years, w tłumaczeniu Roberta Crolla. To coś, co należy uczcić... Oferuje) jedną formę oporu wobec wkraczającego faszyzmu: styl.”.
--Adam Thirlwell, BookForum, The Best Books of 2017.
” A) arcydzieło.... wszystko, co napisał Ricardo Piglia, co czytamy jako intelektualne fabrykacje i narracyjne teorie, zostało częściowo lub całkowicie przeżyte przez Emilio Renziego. Widoczne, mózgowe kroniki skrywały sekretną historię, która była ciałem i kośćmi.”
Jorge Carri n, The New York Times.
„Wypowiedź znanego argentyńskiego pisarza, znanego z przenoszenia konwencji amerykańskiego kryminału hard-boiled do literatury latynoamerykańskiej... Fani Cortara, Donoso i Gabriela Garc a M rqueza uznają te ostatnie słowa Piglii za wybitnie godne”.
-- Kirkus Reviews, Starred Review
„Kiedy młody Ricardo Piglia pisał pierwsze strony swoich pamiętników, nad którymi pracował do ostatnich lat swojego życia, czy miał pojęcie, że staną się one lekcją życia.
