Ocena:

Książka jest stylizowaną powieścią poetycką zawierającą dwie przeplatające się historie: „The Sealed Room”, która jest chwalona za wątek dorastania i bogatą psychologię postaci, oraz „The Cafe”, która gwałtownie przechodzi w dorosłość, ale jest postrzegana mniej przychylnie. Chociaż pisarstwo jest piękne i oferuje unikalny wgląd w wewnętrzne życie kobiet, pojawiają się zarzuty dotyczące braku spójnej fabuły i rozwoju postaci.
Zalety:⬤ Pięknie napisany i wysoce stylizowany
⬤ bogata psychologiczna eksploracja postaci
⬤ unikalny wgląd w wewnętrzne światy kobiet
⬤ „The Sealed Room” jest szczególnie chwalony.
⬤ Nagłe przejścia między historiami
⬤ „The Cafe” jest uważane za niejednolite i mniej wciągające
⬤ krytyka braku spójnej fabuły i rozwoju postaci
⬤ postacie wydają się niejasne i niezrealizowane.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Children of the Albatross
Dzieci albatrosa podzielone są na dwie części: "Zapieczętowany pokój" skupia się na tancerce Djunie i zestawie postaci, głównie męskich, które ją otaczają.
"Kawiarnia" gromadzi obsadę postaci już znanych czytelnikom Nin, ale to ich miejsce spotkania jest centralnym punktem opowieści. Jak zawsze w "Dzieciach albatrosa", pisarstwo Nin jest nierozerwalnie związane z jej życiem.
Z historii Djuny, opowiedzianej w "Zapieczętowanym pokoju" poprzez aluzje i aluzje, mgliste w szczegółach i chronologii, najważniejszym wydarzeniem, które się wyłania, jest dezercja jej ojca (podobnie jak Nin), gdy miała szesnaście lat. Odrzucając realistyczne pisanie na rzecz doświadczeń i intuicji, które czerpała ze swojego dziennika, Nin była w stanie stworzyć styl powieściowy podkreślający swobodne skojarzenia, spontaniczność i improwizację, technikę, która znajduje swoje odpowiedniki w muzyce jazzowej wykonywanej w kawiarni, w której spotykają się bohaterowie Nin.