Dwa traktaty o rządzie i list o tolerancji (okładka twarda)

Opinie czytelników

Recenzje „Dwóch traktatów o rządzie” Johna Locke'a podkreślają jego znaczenie jako fundamentalnego tekstu w filozofii politycznej i jego znaczenie dla współczesnego zarządzania. Czytelnicy doceniają argumenty Locke'a przeciwko boskiemu prawu królów i jego spostrzeżenia na temat praw naturalnych. W wielu recenzjach wspomina się jednak o trudnościach związanych ze staroangielskim językiem, a w niektórych wydaniach brakuje treści lub występują problemy z formatowaniem.

⬤ Zapewnia kluczową podstawę do zrozumienia współczesnych dokumentów politycznych i zasad rządzenia.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w prawa naturalne i krytykę tyranii.
⬤ Książka jest uważana za niezbędną dla każdego zainteresowanego podstawami demokracji i wolności.
⬤ Niektóre wydania są cenione za ich wartość i dostępność, szczególnie na Kindle.

⬤ Staroangielski język może sprawić, że tekst będzie dla niektórych trudny i nużący w czytaniu.
⬤ Kilka wydań ma znaczące wady wydawnicze, w tym brakujące treści, niewygodne formatowanie i brak adnotacji.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tekst jest powtarzalny i zbyt rozwlekły, co utrudnia zrozumienie pojęć.

(na podstawie 55 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Two Treatises of Government and A Letter Concerning Toleration (Hardcover)

Zawartość książki:

Trzy z najlepszych dzieł Johna Locke'a, które wyjaśniają polityczne i religijne idee rewolucyjne w swoich czasach, są prezentowane razem w tym druku.

Kiedy holenderski monarcha Wilhelm Orański wstąpił na angielski tron podczas Chwalebnej Rewolucji w 1688 roku, wśród inteligencji tamtej epoki pojawiły się palące pytania o najlepszą formę rządów w Anglii. Był to czas, gdy Anglia zmagała się ze stopniowym przejściem od monarchii do wczesnych form demokracji i głosowania.

W pierwszym traktacie o rządzie Locke atakuje i analizuje swojego wybitnego współczesnego Roberta Filmera, który był zwolennikiem monarchii absolutnej na zasadzie boskiego prawa. Aluzje do biblijnego Adama, w których monarcha może być postrzegany jako kontynuacja pierwszego stworzonego człowieka, są obalane przez Locke'a, który twierdzi, że Bóg nigdy nie twierdził, że jeden człowiek ma prowincję do rządzenia wszystkimi innymi istotami ludzkimi.