Droga na molo w Wigan

Opinie czytelników

The Road to Wigan Pier George'a Orwella łączy w sobie barwny opis trudnych warunków życia i pracy górników w Anglii lat 30. z osobistą i filozoficzną eksploracją socjalizmu i różnic klasowych. Podczas gdy pierwsza część zawiera szczegółowe raporty śledcze na temat walk górników, druga część zawiera refleksje Orwella na temat socjalizmu, co prowadzi do mieszanych reakcji czytelników, którzy albo doceniają jego spostrzeżenia, albo krytykują jego poglądy.

⬤ Żywe i mocne opisy trudnych realiów, z jakimi zmagają się górnicy.
⬤ Wnikliwy komentarz społeczny na temat różnic klasowych i wad socjalizmu.
⬤ Osobisty i wciągający styl pisania, który odzwierciedla doświadczenia Orwella.
⬤ Ponadczasowe tematy dotyczące bezrobocia i struktury społecznej, które rezonują do dziś.
⬤ Uważana za lekturę obowiązkową dla każdego zainteresowanego kwestiami społecznymi, historią i myślą polityczną.

⬤ Druga część książki może wydać się gorzka lub rozczarowana, co zrazi niektórych czytelników.
⬤ Niektóre krytyki socjalizmu mogą być postrzegane jako zbyt surowe lub niesprawiedliwe.
⬤ Wersja na Kindle jest krytykowana za to, że jest źle sformatowana i ma wady.
⬤ Kilku czytelników uznało pierwszą część za zbyt ponurą i trudną do emocjonalnego zaangażowania.
⬤ Niektórzy mogą uznać argumenty Orwella za zawiłe lub sprzeczne w odniesieniu do socjalizmu i faszyzmu.

(na podstawie 466 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Road to Wigan Pier

Zawartość książki:

Przed napisaniem dystopijnego Roku 1984 i alegorycznego Folwarku zwierzęcego, George Orwell był dziennikarzem, relacjonującym angielską klasę robotniczą - śledztwo, które doprowadziło go do zbadania demokratycznego socjalizmu.

W latach trzydziestych XX wieku Left Book Club, socjalistyczna grupa w Anglii, wysłała George'a Orwella, by zbadał biedę i masowe bezrobocie w przemysłowej północnej Anglii. Gdy tam dotarł, wyszedł poza prośby klubu książki, aby zbadać również zatrudnionych.

Orwell zdecydował się żyć tak, jak górnicy - śpiąc w obskurnych mieszkaniach, utrzymując się ze skromnej diety, walcząc o wyżywienie rodziny za ponure wynagrodzenie i schodząc do piekielnych, łamiących kręgosłup kopalni. To, co zobaczył Orwell, wyjaśniło jego odczucia wobec socjalizmu, a w Drodze do Wigan Pier wyraźnie mówi, dlaczego socjalizm, jedyne lekarstwo na szokujące warunki, których był świadkiem, odpychał "tak wielu normalnych, przyzwoitych ludzi". "Kodeks Orwella był prosty, oparty na prawdzie i 'przyzwoitości', był ważny - i oryginalny - ponieważ nalegał na zastosowanie tego kodeksu zarówno do własnych socjalistycznych towarzyszy, jak i do wroga klasowego...".

To najlepszy reportaż socjologiczny, jaki znam. "- New Yorker.