Dowodzenie bitwą w czasie burzy: Generał porucznik Franks i VII Korpus

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Battle Command in the Storm: Lieutenant General Franks and VII Corps

Zawartość książki:

Niniejsza książka bada koncepcję dowodzenia bitwą z nowoczesnej perspektywy historycznej. Analizuje podejmowanie decyzji i przywództwo generała porucznika Franksa podczas planowania, przygotowania i realizacji operacji Pustynna Burza, aby ustalić, czy generał Franks wykazywał zasady dowodzenia bitwą.

Podejmowanie decyzji i przywództwo to dwa główne elementy dowodzenia bitwą, koncepcji propagowanej przez Franksa po Pustynnej Burzy, i jako takie służą jako ramy dyskusji. Jako dowódca VII Korpusu USA podczas operacji Pustynna Burza, generał Franks podejmował decyzje, które miały konsekwencje taktyczne, operacyjne i strategiczne. Decyzje te miały bezpośredni wpływ na życie i działania ponad 142 000 amerykańskich i brytyjskich żołnierzy przydzielonych do jego dowództwa.

Rezultaty były w przeważającej mierze udane, ale wielu krytykowało go za zbytnią ostrożność i konserwatyzm.

Ta książka bada, czy krytyka ta była uzasadniona, czy też generał Franks po prostu osiągnął najlepszą możliwą równowagę między podejmowaniem decyzji a przywództwem na polu bitwy. Aby to osiągnąć, książka została podzielona na cztery części.

Pierwsza część krótko opisuje, dlaczego armia dokonała doktrynalnej zmiany z poprzedniego terminu "dowodzenie i kontrola" na obecną koncepcję "dowodzenia bitwą". Kolejna część opowiada o tym, jak generał Franks przygotował scenę dla późniejszych działań VII Korpusu podczas planowania i przygotowań do ofensywy lądowej. Trzecia część to zarys głównych wydarzeń z udziałem VII Korpusu podczas prowadzenia wojny lądowej oraz analiza kluczowych decyzji podjętych przez generała Franksa podczas każdego z czterech dni.

Dyskusja koncentruje się na złożoności podejmowania decyzji na wyższym szczeblu taktycznym i wykorzystuje aspekty podejmowania decyzji i przywództwa jako punkty analizy. Ostatnia sekcja zawiera wnioski dotyczące wyników generała Franksa jako dowódcy bojowego podczas operacji Pustynna Burza. Dokonano przeglądu decyzji podjętych przez generała Franksa i oceniono, czy decyzja była wymagana, kiedy była wymagana i jaką decyzję podjął generał Franks.

Ponadto, wnioski odnoszą się do atrybutów przywództwa wykazanych przez generała Franksa w realizacji jego decyzji. Ocenia, jak dobrze kierował siłami pod swoim dowództwem i jaki charakter moralny wykazał podczas dowodzenia VII Korpusem.

Książka kończy się konkluzją, że generał Franks sprostał paradygmatowi dowodzenia bitwą. Decyzje, które podjął, choć nie były doskonałe, były najbardziej rozważnymi wyborami spośród listy niedoskonałych opcji.