Down and Out w Paryżu i Londynie

Opinie czytelników

Recenzje użytkowników książki podkreślają znaczne rozczarowanie jej formatowaniem i edycją, przyćmiewając podziw dla pisarstwa George'a Orwella. Wielu recenzentów podkreśla wnikliwy komentarz książki na temat ubóstwa i życia imigrantów, ale zdecydowanie krytykuje niską jakość otrzymanego wydania, opisując liczne błędy formatowania i edycji, które sprawiają, że jest ono nieczytelne.

⬤ Wnikliwe przedstawienie ubóstwa i doświadczeń imigrantów.
⬤ Pisarstwo Orwella jest cenione za szczerość i przejrzystość.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że treść jest zabawna i istotna, szczególnie w kontekście pracy społecznej i historycznym.

⬤ Wydanie ma znaczące problemy z formatowaniem i edycją, w tym brakujące słowa i nieprawidłową kursywę.
⬤ Rozczarowująca jakość doprowadziła do zalecenia poszukiwania alternatywnych, poprawnie zredagowanych wydań.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali treść za niepokojącą, w szczególności pewną scenę przedstawiającą gwałt.

(na podstawie 53 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Down and Out in Paris and London

Zawartość książki:

"Plongeur jest niewolnikiem, i to zmarnowanym niewolnikiem, wykonującym głupią i w dużej mierze niepotrzebną pracę. Ostatecznie jest trzymany w pracy z powodu niejasnego przeczucia, że byłby niebezpieczny, gdyby miał czas wolny.

A wykształceni ludzie, którzy powinni być po jego stronie, przyzwalają na ten proces, ponieważ nic o nim nie wiedzą i w konsekwencji się go boją". "Warto powiedzieć coś o pozycji społecznej żebraków, bo kiedy ktoś się z nimi spotykał i przekonał się, że są zwykłymi ludźmi, nie można nie być uderzonym ciekawą postawą, jaką społeczeństwo przyjmuje wobec nich. Ludzie wydają się czuć, że istnieje jakaś zasadnicza różnica między żebrakami a zwykłymi "pracującymi" ludźmi.

Są oni odrębną rasą - wyrzutkami, jak przestępcy i prostytutki. Ludzie pracujący "pracują", żebracy nie "pracują".

Są pasożytami, bezwartościowymi z samej swojej natury. Przyjmuje się za pewnik, że żebrak nie "zarabia" na swoje utrzymanie, tak jak "zarabia" murarz czy krytyk literacki.

Jest on jedynie społecznym odciskiem, tolerowanym, ponieważ żyjemy w humanitarnym wieku, ale zasadniczo godnym pogardy. ".