Dom niebieskiego światła

Opinie czytelników

Zbiór poezji Davida Kirby'ego jest ceniony za żywe opisy, humor i wielowarstwową symbolikę. Czytelników przyciąga wciągający styl narracji, dzięki czemu jest on dostępny dla tych, którzy zazwyczaj nie lubią poezji. Wiersze prowokują do myślenia i śmiechu, przemawiając do szerokiego grona odbiorców.

Żywe opisy, humorystyczne, dostępne dla czytelników stroniących od wierszy, wielowarstwowa symbolika, wciągająca narracja, prowokujące do myślenia, zabawne, szybkie czytanie.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać treść za zbyt rozległą lub meandrującą.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The House of Blue Light

Zawartość książki:

The House of Blue Light to drugi zbiór autobiograficznych "wierszy wspomnieniowych" autorstwa Davida Kirby'ego, poety, który stał się dobry: "w Stardust Memories... ci mądrzy kosmici, którzy odwiedzają Ziemię... mówią Woody'emu Allenowi, że jeśli naprawdę chce służyć ludzkości, / powinien opowiadać śmieszniejsze dowcipy - czekaj, to mój obowiązek, / myślę, że to mój publiczny obowiązek, ponieważ prędzej czy później / wszyscy wywracamy się do góry nogami".

Nosząc zarówno serce, jak i dowcip na rękawie, Kirby opisuje w długich wierszach narracyjnych wydarzenia, których faktycznie lub zastępczo doświadczył - jako dziecko, nastolatek, młody mężczyzna i teraz - a także niektóre przyszłe sceny, które sobie wyobraża. Teoretycy literatury Jacques Derrida i Roland Barthes; Little Richard i Muhammad Ali; Herman Melville, James Dickey i Henry James; przyjaciele, rodzina, osobiści bohaterowie i znajomi, w tym Ah Oui Girl z Paryża i Tige Watley's Whoah z Baton Rouge, wszyscy są równie żywi w wierszach Kirby'ego.

Podobnie jak Walt Whitman, Kirby oferuje pierwszoosobową osobę mówiącą jako pełnomocnika wszystkich innych ("Kto, łącznie z nami samymi, / wie, co wiemy i kiedy to wiemy?"), osiągając jedność i przystępną autentyczność rzadko spotykaną w poezji. Zabawny dom, "na pewno miszmasz", The House of Blue Light to zachwycająco zabawny, lekceważący, erudycyjny zbiór komentarzy piętrzących się na komentarzach, który przynosi nam "ten jeden element tak bardzo nieobecny / w naszej codziennej egzystencji, tj. zaskoczenie".

--Tony Hoagland.