Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje książki „Dialogues Concerning Two New Sciences” autorstwa Galileusza podkreślają powszechne zamieszanie związane z jej treścią i tytułem. Podczas gdy wielu czytelników docenia wgląd książki w mechanikę klasyczną i metody eksperymentalne Galileusza, wyrażają oni również rozczarowanie, że nie odnosi się ona do kopernikańskiego heliocentryzmu, który jest zwykle kojarzony z pracą Galileusza. Tekst służy jako fundament nowoczesnej fizyki, pokazując geniusz Galileusza, ale niektórzy czytelnicy zalecają jasność w rozróżnianiu jego różnych prac.
Zalety:⬤ Zapewnia fundamentalny wgląd w mechanikę klasyczną i prawa ruchu.
⬤ Format „dialogu” jest wciągający, szczególnie we wczesnych częściach pracy.
⬤ Unikalne i ilościowe myślenie Galileusza jest szanowane i doceniane przez wielu czytelników.
⬤ Tłumaczenie jest przejrzyste, a ilustracje zapadają w pamięć i są łatwe do zrozumienia.
⬤ Książka jest postrzegana jako kluczowe dzieło w rozwoju metody naukowej i eksperymentów.
Wady:⬤ Wielu czytelników było zdezorientowanych tytułem i treścią, spodziewając się dyskusji na temat kopernikańskiego heliocentryzmu, którego w tej książce nie ma.
⬤ Niektórzy uważali, że dowody i dyskusje matematyczne są trudne do zrozumienia.
⬤ Krytyka wydawcy za potencjalnie błędne przedstawienie treści książki.
⬤ Książka może być trudna dla zwykłych czytelników bez doświadczenia w geometrii lub fizyce.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Dialogues Concerning Two New Sciences
Zawartość książki:
Tytuł ten zawiera wstęp autorstwa Antonio Favaro.
Włoski astronom i filozof GALILEO GALILEI (1564-1642) jest bez wątpienia jedną z najbardziej wpływowych sił na współczesne rozumienie świata fizycznego. Ale nawet niewielu naukowców w fotelach odkryło jego pisma własnymi słowami.
Jest to ostatnie dzieło Galileusza i najbardziej dojrzałe wyjaśnienie jego filozofii naukowych. Przedstawiony jako dialog między trzema wyimaginowanymi mężczyznami, którzy reprezentują samego Galileusza na różnych etapach jego procesów myślowych, bada dwie nauki, w ich najbardziej podstawowych, Galileusz był pionierem: inżynierię i prawa ruchu, z których te ostatnie wyprzedzają Izaaka Newtona o pół wieku. To klasyczne tłumaczenie z 1914 r.
jest autorstwa amerykańskiego fizyka HENRY'EGO CREWA (1859-1953) i włoskiego badacza języka włoskiego ALFONSO DE SALVIO (1873-1938), którzy obaj pracowali na wydziale Northwestern University, kiedy stworzyli to dzieło. Sam Galileusz nie mógł opublikować tego dzieła z 1638 roku w większości Europy po skazaniu go przez Inkwizycję, ale ten tom czyni go łatwo dostępnym dla współczesnych naukowców.
