Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają „Dialogi o dwóch nowych naukach” Galileusza jako kluczowe dzieło w rozwoju współczesnej fizyki, które oferuje znaczący wgląd w ruch i naukę o materiałach. Chociaż książka jest chwalona za przełomowe pomysły i wciągający styl prezentacji, istnieje zamieszanie co do jej tytułu i treści, a wielu recenzentów zauważa, że nie dotyczy ona kopernikańskiego heliocentryzmu, jak niektórzy mogliby się spodziewać.
Zalety:⬤ Przełomowe spojrzenie na mechanikę klasyczną i ruch.
⬤ Angażujący format dialogu, szczególnie w początkowych rozdziałach.
⬤ Jasne i przejrzyste tłumaczenie, które jest łatwe do zrozumienia.
⬤ Historycznie ważne dzieło napisane w trudnych okolicznościach.
⬤ Zapewnia satysfakcjonujące wyzwanie intelektualne i głębsze zrozumienie fizyki.
Wady:⬤ Nieporozumienie związane z tytułem, ponieważ wiele osób spodziewało się dyskusji na temat teorii kopernikańskiej, a nie mechaniki.
⬤ Późniejsze sekcje książki stają się trudniejsze do śledzenia z powodu dużego polegania na dowodach.
⬤ Polecana dla czytelników z doświadczeniem w geometrii; niektóre koncepcje matematyczne mogą stanowić wyzwanie dla zwykłych czytelników.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Dialogues Concerning Two New Sciences
Zawartość książki:
Tytuł ten zawiera wstęp autorstwa Antonio Favaro.
Włoski astronom i filozof GALILEO GALILEI (1564-1642) jest bez wątpienia jedną z najbardziej wpływowych sił na współczesne rozumienie świata fizycznego. Ale nawet niewielu naukowców w fotelach odkryło jego pisma własnymi słowami.
Jest to ostatnie dzieło Galileusza i najbardziej dojrzałe wyjaśnienie jego filozofii naukowych. Przedstawiony jako dialog między trzema wyimaginowanymi mężczyznami, którzy reprezentują samego Galileusza na różnych etapach jego procesów myślowych, bada dwie nauki, w ich najbardziej podstawowych, Galileusz był pionierem: inżynierię i prawa ruchu, z których te ostatnie wyprzedzają Izaaka Newtona o pół wieku. To klasyczne tłumaczenie z 1914 r.
jest autorstwa amerykańskiego fizyka HENRY'EGO CREWA (1859-1953) i włoskiego badacza języka włoskiego ALFONSO DE SALVIO (1873-1938), którzy obaj pracowali na wydziale Northwestern University, kiedy stworzyli to dzieło. Sam Galileusz nie mógł opublikować tego dzieła z 1638 roku w większości Europy po skazaniu go przez Inkwizycję, ale ten tom czyni go łatwo dostępnym dla współczesnych naukowców.
