Ocena:
Recenzenci chwalą „Dæmons Are Forever” Davida Gordona White'a za dogłębną analizę historyczną i naukowe podejście do wzajemnie powiązanych historii demonologii w całej Eurazji. Książka jest znana ze swojej szczegółowości i zdolności do wywoływania wrażeń zmysłowych związanych z ludzkimi interakcjami z istotami duchowymi. Podważa uproszczone poglądy na temat pochodzenia kulturowego i zawłaszczania.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i szczegółowa analiza historyczna
⬤ głęboki wgląd w demonologię
⬤ bogate doświadczenie z duchami
⬤ atrakcyjne dla badaczy religioznawstwa i socjologii
⬤ kwestionuje wąskie poglądy na temat zawłaszczania kulturowego.
W recenzjach nie wspomniano o tym wprost, ale potencjalne wyzwanie może wynikać z gęstego podejścia naukowego, które może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Daemons Are Forever: Contacts and Exchanges in the Eurasian Pandemonium
Bogato ilustrowany gobelin przeplatających się badań obejmujących około sześciu tysięcy lat historii, D mons Are Forever jest jednocześnie zapisem archaicznych kontaktów i transakcji między ludźmi a proteańskimi istotami duchowymi - d mons - oraz opisem wymiany między populacjami ludzkimi nauki o istotach duchowych: d monology.
Od czasów migracji indoeuropejskich, a zwłaszcza po otwarciu Jedwabnego Szlaku, wspólny język monologiczny był wspólny dla populacji od Azji Wschodniej i Południowej po Europę Północną. W tym wirtuozerskim dziele historycznego detektywa David Gordon White odkrywa trajektorie zarówno „wewnętrznych demonów” zamieszkujących ciała swoich ludzkich gospodarzy, jak i „zewnętrznych demonów”, które ci sami ludzie rozpoznawali za każdym razem, gdy napotykali je w swoich zaczarowanych miejscach: leśnych basenach, miejscach erupcji geotermalnych i ciemnych leśnych gajach.
Po drodze zaprasza swoich czytelników do ponownego rozważenia potencjału i obietnicy metody historycznej w religioznawstwie, sugerując, że podejście „połączonych historii” do euroazjatyckiej d monologii może służyć jako model przywracania historii na jej właściwe miejsce, w sercu dyscypliny historii religii.
