De Controversiis Tomus II: O papieżu rzymskim

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

De Controversiis Tomus II: On the Roman Pontiff

Zawartość książki:

W tym traktacie teologicznym św. Robert Bellarmine w pięciu księgach rozprawia się z protestanckimi i grecko-prawosławnymi zarzutami wobec papiestwa. W pierwszej argumentuje, że Chrystus ustanowił prymat Piotra za pomocą monarchii kościelnej, która podejmuje tak różne tematy, jak: Jaka jest najlepsza forma rządów? Dlaczego rząd Kościoła powinien być monarchią?

Komentarz egzegetyczny do słów Pana w Ewangelii Mateusza 16 i Jana 21, wraz z obszernym świadectwem patrystycznym.

W Księdze 2 jest mowa o tym, czy Piotr ma następców w monarchii kościelnej, w której Bellarmine broni stanowiska Kościoła w sprawie prawdziwej historii Piotra.

Że Piotr naprawdę udał się do Rzymu.

Że Piotr naprawdę był tam biskupem.

Że po jego śmierci został zastąpiony przez ludzi w monarchii kościelnej, a także jego dowód od Ojców, a następnie poprzez wszystkie obalenia, Bellarmine pyta, co by się stało, gdyby papież był heretykiem.

W księdze 3 Bellarmine pokazuje wiele sprzeczności i błędnego rozumowania stosowanego przez pierwszych protestantów w argumentowaniu, że papież jest Antychrystem, jednocześnie przedstawiając autentyczne rozumienie fragmentów Pisma Świętego, które mówią o Antychryście. Po przedstawieniu świadectwa Pisma Świętego i Ojców na temat znaków, które muszą poprzedzać Antychrysta, Bellarmine pokazuje, że żaden z nich nie zgadza się z rzymskim papieżem. Obala również bajkę o "papieżycy Joannie".

W księdze czwartej Bellarmine argumentuje, dlaczego papież jest nieomylny, gdy definiuje doktrynę dotyczącą wiary i moralności, a następnie broni papieży, których protestanci i inni twierdzili, że popełnili błąd podczas definiowania wiary. Kontynuuje dyskusję na temat prawa i dlaczego nie jest sprzeczne z Ewangelią, aby papież (lub biskup nad swoją diecezją) ustanawiał prawa wiążące wiernych, obalając nauczanie Jana Kalwina.

W księdze piątej Bellarmine podejmuje kwestię władzy papieży w sprawach cywilnych. Protestanci argumentowali, że papież w sposób tyrański uzurpuje sobie prawa władców i że zamierza bezpośrednio rządzić światem w sprawach cywilnych, podczas gdy niektórzy kanoniści zbytnio przywiązani do bardziej średniowiecznego poglądu byli podobnego przekonania po stronie pozytywnej. Następnie wykazuje, że doczesna władza papieża jest pośrednia i że może on interweniować w imię wiary, ekskomunikując władców, ale nie z powodów politycznych. Protestanci argumentowali, że biskup nie może być jednocześnie doczesnym księciem i biskupem, co Bellarmine solidnie obala na podstawie Pisma Świętego i Tradycji.

To pierwsze w historii angielskie tłumaczenie zawiera również wiele historycznych notatek na temat terminów, osób, greckiej i łacińskiej składni i innych rzeczy, które mają pomóc czytelnikowi. Wartość tego dzieła nie jest jedynie apologetyczna - traktat Bellarmine'a zawierał również spostrzeżenia na temat nauczania katolickiego, które były fundamentalne nie tylko dla późniejszych teologów, ale nawet dla Soboru Watykańskiego I.